bouwstijl

Ook: stroming, architectuur. Het geheel van de kenmerken waardoor de gebouwen van een bepaald tijdvak, volk of architect zich van andere onderscheiden (Van Dale). 

Verschillende bouwstijlen zijn:

• Grieks (1000 v.Chr - 400 v.Chr))

• Romeins (300 v.Chr - 400 n.Chr)

• Vroeg-Christelijk (300-500)

• Byzantijns (550-ca. 830)

• Voor-Romaans (350-1000)

• Romaans (1100-1300)

• Gotiek (1135-1500)

• Romanogotiek (1250-1375)

• Renaissance (1400-1500)

• Maniërisme (Laat-Renaissance, 1520-1600)

• Barok (1600-1750)

• Rococo (1730-1770)

• Neo-Gotiek (1740-1880)

• Romantiek (1750-1820)

• (Neo)Classicisme (1770-1880); Empirestijl (1800-1820), Neo-Grec (1820-1850)

• Eclecticisme (1875-1900)

• Cottagestijl (1890-1940)

• Industrie en Techniek (1830?-1910?)

• Neo-Renaissance (1870-1900)

• Art Nouveau of Jugendstil (1890-1910)

• Rationalisme (Nederland 1900-1910, Italië 1920-1940)

• Nieuwe Bouwen of Nieuwe Zakelijkheid (1900-1940, eigenlijk tot heden)

• Organisch bouwen (1900-heden)

• Kubisme (1907-1925)

• Art Deco (1910-1940)

• Amsterdamse School (1910-1940)

• Constructivisme (1915-1930)

• De Stijl (1917-1932)

• Bauhaus (1919-1938)

• Functionalisme (1920-1940)

• Internationale Stijl (1920-1970)

• Modernisme (1920-heden, verzamelnaam voor Functionalisme, Nieuwe Zakelijkheid en Internationale Stijl)

• Delftse School (1925-1955)

• Dictatoriaal bouwen

• Bossche School (1946-1975?)

• Structuralisme (1959-1990)

• Postmodernisme (1980-2000?)

• Deconstructivisme (1988-heden)

• Neomodernisme (1994-heden)

• New Urbanism, Retro-architectuur (1995-heden)

• Supermodernisme (2000-heden)

Voor veel gegevens omtrent architectuur zie bijvoorbeeld Architectuur.

Het woord stijl is, in de betekenis van "manier van uitdrukken", ontleend aan het Latijnse stilus (manier van schrijven, stijloefening), eerder al "schrijfstift waarmee in was wordt geschreven"; bron Etymologiebank.

Eng. architectural style, soms: building style