retentie

Het begrip retentie komt voor in meer omgevingen:

• retentie is het vasthouden van water in een gebied (polder o.d.)

• retentiemiddel is een hulpstof en voorkomt het onttrekken van water

• retentierecht is het recht van een schuldeiser om een goed van een ander tijdelijk achter te houden

1. Retentie is het vasthouden van water in een gebied en dient één of meer van de doelen:
- verdroging en piekafvoeren tegengaan (doel is hier d.m.v. retentie het grondwaterpeil te stabiliseren; denk aan watertekort door lange periode met droogte of juist na veel hevige regenval; het gaat hier om het tijdelijk vasthouden van water, tot het weer nuttig gebruikt wordt) 
- wateroverlast beperken (in het gebied zelf, langs de rivier of meer benedenstrooms; het gaat hier om het vasthouden/tegenhouden van water, zo lang als dat nodig is).

Normaliter werd een retentiebekken aangelegd om overstromingen van uiterwaarden tegen te gaan door het overtollige water van polders en rivieren in het bekken op te slaan. Maar retentiebekkens worden ook gebruikt om het water vast te houden voor toekomstig gebruik in de omgeving. Een retentiebekken is een win-win-gebied: wateroverlast wordt vermeden en verdroging wordt tegengegaan.

Vaak wordt een nieuw retentiegebied gecombineerd met natuurontwikkeling, d.w.z. dat landbouwgrond wordt omgevormd tot een gebied voor waterberging en natuur.

Waterbeheer is nu nog vaak gericht op het zo snel mogelijk afvoeren van het water, maar moet eigenlijk meer gericht zijn op het vasthouden van grote hoeveelheden water om tekorten in droge periodes te voorkomen.

Bij het bufferen van water in wat grotere plassen spelen afspraken met boeren helaas een grote rol: 
- boeren willen graag op 1 april met zwaar materieel hun land op, en dat land moet dan wel droog zijn; in het voorjaar wordt veel water afgevoerd om het boerenland droog te maken; we voeren dus het water simpelweg te snel af  *); te lage grondwaterstand zorgt voor minder groei van (kruidrijk) gras en polderboemen waardoor minder insecten aangetrokken worden wat bijvoorbeeld ook slecht is voor de kuikens van weidevogels
- grondwater wordt opgepompt voor drinkwater
- boeren hebben beregeningsputten die soms tot 10 m diep de grond in gaan
- in voorjaar en vooral in de zomer komen we water tekort...

Eenvoudig bufferen van het onttrokken water en hemelwater in retentiebekkens is een optie, mits:
- het retentiebekken ver van boerenland ligt zodat de grondwaterstand zo hoog mogelijk kan blijven
- het retentiebekken in de buurt van boerenland een bodem heeft van een ondoordringbaar materiaal (desnoods een soort folieconstructie) zodat het geen of nauwelijks invloed heeft op de door de boeren geëiste lage grondwaterstand in de lente.

Voor het bufferen van hemelwater (ofwel opslaan van regenwater) zijn verschillende mogelijkheden:

- retentiegebieden (retentiebekkens, meestal wat grotere gebieden die onder water mogen lopen; in het Vlaams met een mooie term wachtbekkens genoemd)
- spaarbekkens (spaarbekkens worden meestal gebruikt om water in kleine of grote hoeveelheden op een geregelde manier te gebruiken, bijvoorbeeld voor het opwekken van elektriciteit; het hoofddoel van een spaarbekken is het verzamelen van water voor nuttig gebruik op een later moment; het hoofddoel van een retentiebekken ligt in het tijdelijk vasthouden van water)
- droge bergingen (gebieden die alleen in noodgevallen onder water mogen lopen, bijvoorbeeld speciaal aangewezen polders)
- wadi's (retentiegebieden in het klein; vaak liggen ze droog; nadeel is dat ze veel plaats innemen van grond met een hoge vierkantemeterprijs)
- klimaatbuffers en klimaatmantels om de natuur robuuster te maken (weerbaarder tegen klimaatveranderingen maar ook tegen te ver doorgeschoten landbouw /veeteelt / glastuinbouw)
- bergbezinkbassins (en andere manieren om hemelwater in kunstmatige bakken in de grond tijdelijk vast te houden)
- weiland, boerenland, struiken en bomen (zoals hierboven vermeld: boeren willen droge grond, waar het Waterschap gehoor aan geeft, terwijl "natte" grond beter is: voor wateropslag, tegen inklinken van de grond; voor het tegengaan van het verdampen van water in de grond en het bieden van schaduw voor dieren moeten er meer bomen, struiken en eventueel houtwallen komen die de felle, verdrogende zon tegenhouden en filteren (ook voor koeien, schapen e.d. want die staan te vaak heel de dag in de felle zon terwijl wij met een biertje of een koel wit wijntje de schaduw opzoeken); en voor CO2-volgers: hoger grondwater in veengebieden geeft ook minder CO2 uitstoot)
- rivieren, kanalen, singels, sloten, (berg)boezems, meren e.d. (in het algemeen: waterlopen en waterbekkens; bijvoorbeeld het grote IJsselmeer, of boezems als voorlopige berging van polderwater; soms als overloop van het riool; uiteraard moet vermeden worden dat een vuilwater-riool overloopt, bijvoorbeeld door toepassen van bergbezinkbassins; sloten vangen het overtollige water van de weiden en de greppels op; boezems vangen het overtollige water van sloten op; meer singels e.d. betekent dat meer water gebufferd wordt; eind 2022 wordt bekend dat de overheid het IJsselmeer en andere grote waterbassins meer wil gaan gebruiken voor opslag, samen wordt dat de Nationale Regenton genoemd)
- rechtgetrokken beken en rivieren weer bochtig maken waardoor meer water tijdelijk wordt "vastgehouden"
- afsluiten van sloten e.d. (permanent of tijdelijk, vooral in bosrijk gebied) geeft meer wateropslag (afsluiten kan ook via kleine stuwtjes)
- groendaken (vooral in steden kunnen groendaken niet alleen voor waterberging zorgen maar op zeer warme dagen ook de buitentemperatuur iets verlagen, zeker als er ruimere begroeiing mogelijk is met bomen en struiken; de mate van buffering is afhankelijk van soort en dikte van het substraat, de drainagelaag, de soort en omvang van de beplanting)
- tuinen (met veel grond; laat eventueel een overloop van de regenpijp in de tuin uitkomen) 
- waterdoorlatende bestrating (speciale openingen tussen de straatstenen of speciale straatstenen, al of niet met waterberging onder de straatstenen)
- waterbuffer- of infiltratiebekkens met Argexkorrels (de korrels houden het water vast en vertragen de afvoer)  **) 
- grote ribbelbuizen (wikkelbuizen; stalen spiraalgegolfde buizen worden steeds vaker gebruikt bij o.m. een waterloop onder een weg door en als opslag voor hemelwater; redelijk eenvoudig aan te leggen, grote buffer en goedkoop; foto en zie bij duiker)
- Rockflow (blokken steenwol die voor 95% gevuld kunnen zijn met hemelwater, foto)  **)
- infiltratieblokken, infiltratiekratten (foto's)  **)
- regentonnen en regenwaterputten (zie bij hemelwaterafvoer voor de voor- en nadelen van particulier (her)gebruik van regenwater)
- grindkoffers  **)
- bufferklinkers (bufferblokken; straatstenen met bergingscapaciteit voor hemelwater)
- in de Griekse en Romeinse tijd: het impluvium (een iets verlaagd waterbassin) met een cistern (een ondergronds waterreservoir).

Sponssteden zijn stedelijke gebieden die speciaal ontworpen zijn om overtollig water te bergen, vooral door hevige regenval of overstromingen. Van de bovenstaande opties worden vooral toegepast: verminderen van harde oppervlakken door het vergroten van het "groen"  in de stad, beplanting langs zoveel mogelijk wegen, singels en vijvers, waterbergingen onder pleinen e.d. Vaak is niet alleen het bergen van overtollig water belangrijk bij een sponsstad, ook het vergroten van de afvoercapaciteit van waterlopen kan een gewichtige rol spelen. 
Positieve gevolgen van waterberging in sponssteden kan dus óók zijn dat:
- een tekort aan water opgelost kan worden door het geborgen water vrij te maken
- door meer natuur in de stad de biodiversiteit toeneemt.
Waterbergingen in de stad kunnen op een andere manier de gezondheid van de bewoners beïnvloeden: water dat lange tijd stilstaat, is niet gezond meer. Wanneer het water gefilterd of gezuiverd wordt vóór berging of wanneer de stedelijke berging af en toe goed "doorgespoeld" wordt, is de kans groter dat het ook werkelijk van nut kan zijn bij een tekort aan water.

Om wateroverlast te voorkomen is het van belang het water vertraagd af te voeren. In sommige gemeenten zijn bedrijven en zelfs particulieren verplicht iets te doen aan waterbuffering; dat kan eventueel door groendaken. Ook kan in uitzonderlijke gevallen de ontkoppeling van de hemelwaterafvoer op de gemeentelijke riolering worden geëist, bijvoorbeeld bij de kassenbouw waar hemelwater van de kassen niet rechtstreeks in het riool mogen komen. 
Een stuw kan zorgen voor het tijdelijk of voor langere tijd vasthouden van water in een watergebied.
Een overlaat is "een gedeelte van een waterkering, opzettelijk lager gemaakt om bij hoog water te kunnen overstromen".

klik op de meeste afbeeldingen voor groter specifiek retentiegebied nabij rekken (foto waterschap rijn en ijssel):

retentiegebied baasdam (landgoed baasdam):

ondergelopen weiland bij de elsbeek als retentiegebied (foto karel hanhart eelerwaoude):

een knijpstuw om ervoor te zorgen dat alleen bij hoge waterstand het retentiegebied gebruikt wordt (foto karel hanhart eelerwoude):

grote ribbelbuizen als opslag van regenwater, o.m. de rona spiraalgegolfde buis van altena infra; bijvoorbeeld een buis met 2,5 m diameter en lengte 20 m kan bijna 100 m3 bergen (bijna 100.000 liter); handig voor onder parkeerplaatsen e.d.:

rockflow, blokken steenwol die voor 95% gevuld kunnen zijn met regenwater; klik voor een toepassing (lapinus van rockwool):

infiltratiekratten voor berging regenwater (rainproof):

infiltratieblok "hydroblob"; klik voor documentatie (hydroblob en gardenlux):

De term retentie is afkomstig van het Latijnse retentio (tegenhouden, vasthouden).

Met dank aan Waterschap Rijn en IJssel, Landgoed Baasdam en Karel Hanhart Eelerwoude.

Verg. noodafvoer, waterkering, spaarbekken van een spaarbekkencentrale (een andere manier van "water vasthouden"), waterkelder.

*) "In de ruilverkavelingen en landinrichtingen van 2e helft 20e eeuw is Nederland hierop ingericht. Blijkt niet eenvoudig terug te draaien." (Terug)
**) Wanneer het infiltratieblok o.d. gedeeltelijk of geheel onder de grondwaterspiegel ligt, heet dat minder of geen nut. (Terug) 

Eng. retention; retentiegebied is retention area; renetiebekken is retention basin

2. Een retentiemiddel is in de bouwkunde een hulpstof en voorkomt het onttrekken van water uit bijvoorbeeld beton/specie door de omgeving (door verdamping of door absorptie in een droog materiaal of droge ondergrond). 
Het retentiemiddel kan een gemodificeerde polymeer zijn, vaak afgeleid van cellulose.

Retentiemiddel wordt, afhankelijk van de omgeving en toepassing, ook waterretentiemiddel of retentieverbeteringsmiddel genoemd.

3. Retentierecht is het recht dat een schuldeiser heeft een goed of voorwerp van een ander tijdelijk achter te houden totdat de schuld door de eigenaar van het goed of voorwerp is voldaan. Kortom, een bedrijf kan de goederen van een klant achterhouden tot de nota betaald is.

Er zijn wel wat haken en ogen bij het retentierecht, zie het artikel "Wat is nog de waarde van het retentierecht?".

Eng. recht van retentie uitoefenen op is to exercise the right of retention in respect of