Ook,
soms: ocriet. Terrazzo is een
glad geschuurde laag of vloer (terrazzo-vloer) van aan elkaar gekitte korrels van marmer, graniet, zandsteen
of kwartskorrels.
Vroeger werden ook wel eens schelpen aan het mengsel van natuursteen korrels
toegevoegd. Terrazzo wordt vaak toegepast als
aanrechtblad (werkblad) en als vloer.
Terrazzo werd vroeger granito genoemd, maar de relatie met graniet was te
expliciet en de term granito werd meestal voor spoelbakken gebruikt.
De marmerkorrels worden bij terrazzo aan elkaar gebonden met cement, water en
eventueel
glas, zand, marmermeel en
kleurstoffen.
De vochtige massa wordt getrild om deze te verdichten. Na een paar
weken is terrazzo uitgehard en wordt geschuurd, geslepen en gepolijst
om een mooi glad oppervlak te geven. Nadeel kan zijn dat terrazzo niet
zeer goed bestand is tegen sommige agressieve stoffen en tegen
extreme temperaturen.
Schade aan terrazzo-vloeren is meestal het gevolg van een niet-stabiele
ondergrond of de werking door warmte/koude (en te grote
oppervlakten).
Reinigen van terrazzo gebeurt vaak met groene zeep; agressievere
schoonmaakmiddelen tasten het kalk aan van de mineralen en het bindmiddel.
Voor bescherming van de vloer worden stoelen, tafels e.d. voorzien van glijders, viltjes, doppen of wielen: zie Floorfriendly, Stoeldop shop en Vloerglijders.
Verg. de grindvloer die uit fijn
grind
bestaat en niet uit gebroken korrels, meestal juist niet glad is (de
korrelstructuur is duidelijk voelbaar) en waarbij de grindkorrels met
een kunsthars aaneen gekit worden; scagliola,
grindvloer, grindvloer
terrazzo uitgewassen.
In het verleden waren er ook houtgraniettegels (het mengsel is ook
bekend onder de namen houtgraniet, xylolith, doloment, torgament e.d.):
fijngemalen magnesiumpoeder met enige procenten chloormagnesium en o.m.
houtzaagsel. Houtgraniet werfd toegepast als doorgaande, naadloze laag of als
tegels.