stucco lustro

Stucco lustro is als sierpleister een pleistertechniek waarmee vaak een marmerachtig uiterlijk gegeven wordt aan het stucwerk.

Kenmerken
- hoogglanzend pleisterwerk
- kalkpleister, fijn marmermeel, water, pigmenten (het fijne meel geeft het kenmerkende gladde glanzende oppervlak)
- nat-in-nat verwerking (net als bij een fresco)
- betrekkelijk effen, gemarmerd of andere schildering
- het langzame drogen voorkomt scheurvorming.

Methode
Op een kalkmortel wordt met een massa van zuivere kalk, fijn marmermeel, water en pigmenten. De marmering wordt aangebracht zoals bij fresco's. Na droging wordt het oppervlak ingewreven met verzeepte bijenwas (Punische was) of olie (Venetiaanse zeep) en gepolijst met hete ijzers van 50-60 graden C. Het warm polijsten verdicht ook het oppervlak. 
Na volledige droging (minimaal 6 maanden later, bij voorkeur pas een jaar later!) wordt het ingewassen met een mengsel van bijenwas en carbonawas en met borstels en lappen gewreven tot een hoogglans ontstaat.
Tierrafino Lustro is een stucco lustro met glansmiddel ineen: "de natuurlijke stucco lustro is vermengd met plantaardige was, waardoor een prachtig glanzend effect ontstaat".

Stucco lustro wordt soms ongeaderd toegepast, effen gekleurd en gepolijst, maar een beetje wolkerig. 
Tadelakt is eigenlijk een soort stucco lustro maar dan zonder de marmerachtige adering.

Documentatie
- De kenmerken van stucco lustro (van Bernice Crijns, magazine kM 97-18, Kunstenaarsmateriaal)

Met dank aan o.m. Koenraad Uyttendaele en Eloy Koldeweij (artikel in boek Stuc, kunst en techniek, als grote pdf van het Cultureel Erfgoed) en Bernice Crijns van Cultureel Erfgoed.

Verg. scagliola (schijnmarmer, marmer-imitatie), stucmarmer, stucco-lustro, tadelakt, granito, fresco.

Eng. stucco lustro, stucco veneziano