zelfverdichtend beton

Ook: ZVB. Zelfverdichtend beton is extreem vloeibare betonspecie die niet verdicht kan/mag worden. De vloeimaat is vaak > 700 mm. Zonder trillen kan zelfverdichtend beton in complexe bekistingen worden gegoten of gepompt. Het kan zowel voor prefab als voor stortklaar beton toegepast worden. Belangrijk voor zelfverdichtend beton zijn de derde generatie plastificeerders en de fijne vulstoffen.

Zelfverdichtend beton kan populair worden bij ontwerpers omdat het nieuwe perspectieven opent voor de vormgeving. 

Voordelen van zelfverdichtend beton zijn o.m.: 
- zeer geschikt voor beton met een hoge wapeningsgraad (veel wapening met nauwe tussenruimten zijn nu geen probleem meer)
- geeft meer ontwerpvrijheid aan de architect
- een gladder oppervlak na ontkisten (mooier schoonbeton, geen grindnesten en waterafscheiding, geen luchtbellen in het uiteindelijke beton)
- vult de bekisting beter (gecompliceerde vormen worden goed gevuld; de mal wordt zeer goed gevuld, het uiterlijk is beter dan normaal zichtbeton)
- geen trilnaalden nodig
- storten gaat sneller en gemakkelijker
- geen warmtetoevoer nodig om 's nachts te harden
- nauwelijks extra egalisatie nodig bij vloeren
- de hoge dichtheid geeft een duurzaam beton.

Nadelen zijn er niet veel: 
- de iets hogere prijs van de betonspecie door de superplastificeerders en vulstoffen (hoewel afwezigheid van arbeidsintensief trillen e.d. geld bespaart; doordat vaker zelfverdichtend beton wordt toegepast, is dit al nauwelijks duurder meer)
- het samenstellen van zelfverdichtend beton is gecompliceerder dan van normaal beton. 

Vroege voorbeelden die in zelfverdichtend beton zijn uitgevoerd: Oceanium Diergaarde Blijdorp Rotterdam en tunnelelementen HSL Barendrecht.
Door te "spelen" met mengsels, door de consistentie zó te maken dat de vloeimaat en de trechtertijd gevarieerd worden, kan men de gewenste vorm van zelfverdichtend beton fabriceren (zie de speciale tabel voor zelfverdichtend beton bij consistentieklasse).

Het concept van zelfverdichtend beton is afkomstig van de Japanse prof. Hajime Okamura (1986). Ingegeven door vaak optredende gebreken en "onhandigheden" van beton moest het nieuwe beton in staat zijn:
- elke hoek van de bekisting te bereiken, ook de lastige hoeken
- al het gewapend staal voldoende dekking te geven
- zonder trillen tot verdichten te komen (zelfverdichtend)
- de homogeniteit te behouden (er mag geen ontmenging van de bestanddelen optreden)
- geen uitbloeiingen te veroorzaken
- en uiteraard minimaal dezelfde sterkte te geven als normaal beton.
Het eerste prototype van zelfverdichtend beton is ontwikkeld door prof. Ozawa van de Universiteit van Tokyo (1989).

Onder meer Flowcrete van Heidelberg Materials (v/h Mebin) is een zelfverdichtende betonspecie. Andere leveranciers zijn bijvoorbeeld Bruil en Constructief Prefab Beton (prefab van zelfverdichtend beton).

zelfverdichtend beton, ducon symposium; klik voor groter (tu delft, ducon):

zelfverdichtend beton, tunnelwand hsl bij barendrecht (heidelberg materials):

zelfverdichtend beton, oceanium blijdorp, rotterdam (heidelberg materials):

voorbeeld van het voorschrijven van een zvb (zelfverdichtend beton) voor verschillende toepassingen; voor de betekenis van sf1 e.d. zie bij consistentiegebied bij de tabel van zelfverdichtend beton;  klik voor groter (the european guidelines for self-compacting concrete – specification, production and use, efnarc, 2005, buildwise):

Documentatie
- Infoblad ZVB (verouderd, maar toch interessant)

- De Betonpocket van Betonhuis

Zie ook box-test, J-ring-test, V-trechtertest, vloeibeton, vezelbeton, hogesterktebeton.

Eng. self-compacting concrete, self-consolidating concrete (Am.); beide geven het letterwoord SCC