klinker

1. Klinker is oorspronkelijk een harde baksteen die nauwelijks water opzuigt. Deze eigenschap ontstaat door de hogere afstooktemperatuur van ca. 1200 graden C en de langere verblijftijd in de oven. De gunstige eigenschappen van hardheid en waterdichtheid maakte hem zeer geschikt voor funderingen, trasramen en vloeren. 

De term klinker wordt ook gebruikt voor de hardere soort kalkzandsteen (kalkzandsteenklinker, voor buitenmuren en kelders) en de betonnen straatsteen (betonnen straatklinker), zie voor afbeeldingen bijvoorbeeld Doelbeelden.
Goed doorbakken stenen van bijvoorbeeld de Achterhoek "klinken" niet, men spreekt daar van een "goede stem". 

klinker, verblendsteen; klik voor iets groter (abc-klinker):

klinker, bockhorner klinker; klik voor groter (baksteen holland west):

Het woord klinker is afkomstig van het heldere geluid dat deze baksteen geeft als er op getikt wordt. 

Zie ook baksteen, betonklinker, Ondernemersvereniging Bestratingsbedrijven Nederland OBN.

Verg. (ook wat betreft voortbrengen van een specifiek geluid) rammelaar, ratelaar.

Eng. clinker brick (soms: Dutch brick, gele baksteen van huizen in de koloniën)

2. Klinker als "materiaal" is de basis voor cement. De belangrijkste grondstof voor cement is van natuurlijke oorsprong, mergel, een kalkrijk gesteente (kalksteen is een alternatief voor mergel). De mergel wordt fijngemalen en gemengd met onder andere klei. Door een verhittingsproces tot 1450 graden C wordt uit dit mengsel portlandcementklinker vervaardigd, kortweg klinker genoemd. De klinker heeft de vorm van bolletjes, ongeveer ter grootte van knikkers. Deze klinker is de basis voor alle cementsoorten. Door het vermalen van de klinker tot uiterst fijne deeltjes ontstaat portlandcement. 

Met dank aan Enci.

cementklinker; klik voor groter:

Eng. clinker, cement clinker