atrium

Een atrium is oorspronkelijk een open ruimte in het midden van een Oud-Romeinse woning, meestal omringd door een overdekte zuilengalerij (zuilengang). In het atrium ontving men niet-intieme bezoekers. Ook de voorhof of het voorportaal van klassieke Romeinse huizen en later kerken wordt atrium genoemd.
Uit de overdekte ruimte rond het atrium ontwikkelde zich bij de kloosterkerk de kloostergang (het ambulatorium).

Tegenwoordig is een atrium bijna altijd een overdekt, open, meestal centraal deel van een gebouw (een binnenplein, binnenhof, zich uitstrekkend over meer verdiepingen) of, soms, van een woonhuis.

atrium (glossary of medieval art and architecture):

eigentijdse atriums (vaak wordt hiermee een óók van boven gesloten binnenruimte bedoeld):

De term atrium is een Latijns woord, afkomstig uit het Etruskisch, genoemd naar de stad Atra waar deze bouwwijze vandaan kwam. Een andere uitleg van de term atrium is: van het Latijnse ater (zwart) omdat het atrium afstamt van de hut uit het verre verleden met een centrale opening om de rook van de haard te laten ontsnappen (bron Grote Nederlandse Larousse Encyclopedie).

Het meervoud van atrium is in het Nederlands atriums of atria.

Voorbeelden

Verg. vide.

Eng. atrium