atlant

Ook, soms: telamon, (meerv. telamones), telamoon (meerv. telamonen). Een atlant is een zuil in de vorm van een mannenfiguur die een daarboven gelegen bouwonderdeel draagt. Soms is het een zittende mannenfiguur. Soms wordt ook een groot console met een mannenfiguur een atlant genoemd.
De term kariatide vertegenwoordigt de vrouwelijke vorm van de atlant. Kariatiden en atlanten zijn draagbeelden.

De term atlant is afkomstig van Atlas (It. Atlante),  een mythologische reus die als straf van oppergod Zeus het gewicht van het hemelgewelf op zijn schouder moest nemen nadat hij met de Titanen oorlog had gevoerd tegen de goden. De foto geheel onder, toont Zeus met het hemelgewelf in de vorm van een bol (vaak met de sterrenbeelden erin afgebeeld); op latere afbeeldingen en sculpturen draagt Atlas de aarde i.p.v. de hemelboog, een wijdverbreide vergissing. 

zittende atlant:

atlant, hedendaags, 1933, ivar johnsson, stadstheater lorensberg, zweden:

atlant, constructivisme, ontwerp parkeergarage, arch. konstantin melnikov, 1925:

atlant, slovenië:

twee van de vele atlanten van het barokpaleis clam-gallasuv, praag, begin 18e eeuw (katerina davidová, turistika.cz):

atlas als drager van het hemelgewelf, museo nationale napels (isendoorn):

Verg. kariatide (vrouwelijke vorm van de atlant), dragende functie en andere bouwelementen die (enigszins) uit de muur steken en meer of minder een dragende functie hebben: blokkeel, console, cul-de-lampe, draagsteen, gootklos, klos, korbeel, kraagsteen, neut, rondboogfries, sleutelstuk.

Eng. atlas (meerv. atlantes), telamon (meerv. telamones)