absorptie

Absorptie is meestal het opnemen van stof in een andere stof. In de bouwtechniek gaat het vaak om een vloeistof die wordt opgenomen door een vaste stof of om geluid dat in een isolatiemateriaal wordt opgenomen. Absorptie is een belangrijk verschijnsel, bijvoorbeeld omdat door absorptie van water in een bouwelement op termijn schade kan ontstaan (verminderde isolatiewaarde, vorstschade door optrekkend vocht e.d.).
Absorptie van licht is het licht dat niet weerkaatst wordt en ook niet geheel door het medium gaat (zie bij reflectie-absorptie-transmissie).
Absorptie van geluid zie bij geluidsabsorptie en akoestiek.
Holle ruimten in een materiaal zorgen dat vocht door absorptie diep in een materiaal kan treden. 
Absorptiewater is het water dat door absorptie wordt opgenomen in de holle ruimten. Poreus materiaal kan veel water opnemen, maar ook veel alle andere bouwmaterialen nemen water op (bijvoorbeeld beton, baksteen, hout; uitzonderingen zijn bijvoorbeeld metalen en waterdichte kunststoffen).

De term absorptie (inzuiging) is afkomstig van het Franse absorption, afgeleid van het Latijnse absorptionem, van het werkwoord absorbere (inzuigen, opzuigen, opnemen); bron Etymologiebank.

Zie ook bijvoorbeeld capillair, dampdiffusie, delaminatie, evenwichtsvochtgehalte, geluidsabsorptie, hydrofoberen, impregneren, buisje van Karsten; en akoestiek en bouwakoestiek voor geluidsabsorptie. 
Verg. adsorptie.

Eng. absorption