Absorptiewater
is het water dat zich in het materiaal bevindt. Bij een betonspecie
bevindt zich bijvoorbeeld water in het grind
(in de poriën van het materiaal zelf). Omdat de meeste materialen enigszins poreus
zijn, is absorptiewater onder normale omstandigheden niet te vermijden.
Absorberen van water door een materiaal is een fysisch gegeven en wordt niet
meegerekend in de watercementfactor
(wcf = massa aanmaakwater / massa
cement), omdat bij de hydratatie het
aanmaakwater chemisch reageert met het cement (het absorptiewater blijft
waarschijnlijk in het materiaal aanwezig). Absorptiewater heeft wel invloed op
de volumieke massa omdat het water
in het materiaal de massa van het volume verhoogt.
Waterabsorptie
De waterabsorptie is de mate waarin een materiaal verzadigd kan worden
van water. Om de waterabsorptie van een materiaal (voorwerp, proefstuk) te
bepalen, is de volgende methode mogelijk:
- het voorwerp wordt langere tijd blootgesteld aan een temperatuur van 105-110
graden C; hierdoor is alle poriënwater verdwenen, waarna de massa ervan wordt
bepaald (massa droog, m dry)
- het voorwerp wordt in een bak gedestilleerd water gelegd en verblijft daar 3
maal 24 uur *), onder normale temperatuur en druk; hierdoor worden alle poriën
met water gevuld (het materiaal is dan volledig verzadigd)
- het aanhangende water wordt van het voorwerp verwijderd met een vochtige doek, waarna onmiddellijk de massa van het voorwerp wordt bepaald (massa
verzadigd, m sat, van het Engelse saturated).
De massa van het absorbeerde water is:
mw = msat - mdry
De waterabsorptie is een percentage van massa droog, wat geeft: waterabsorptie = (mw / mdry)* 100%
Eng. absorptiewater is water to be absorbed; waterabsorptie is
water absorption
*) Dit gebeurt in drie stappen: eerst gedestilleerd water tot 1/3 van de hoogte
van het voorwerp, na 24 uur tot 3/4 van de hoogte en na 24 uur geheel
ondergedompeld; het voorwerp verblijft daarna nog 24 uur ondergedompeld in de
bak water.