porositeit

Ook: poreusheid, poriëngehalte, poriënvolume. Porositeit is zowel het verschijnsel van holten in een stof (het poreuze karakter) als de mate waarin een stof een vloeistof of gas kan "bevatten" (dus niet "transporteren" zoals bij permeabiliteit). 
Voor de bouw is poreusheid een belangrijk verschijnsel, bijvoorbeeld door indringen van water in stenen (mogelijke vochtdoorslag en vorstproblemen bij muren) en i.v.m. warmte-isolatie door luchtporiën.

Wanneer een product poreus is, is de (schijnbare) volumieke massa uiteraard geringer dan bij de compacte variant van hetzelfde materiaal; de poriën met lucht spelen niet mee in de massa, tenzij ze gevuld zijn met water of een ander vloeistof.
"De open porositeit wordt bepaald door de verhouding van de holten (poriën) in de steen, die onderling verbonden zijn en aldus toegankelijk voor water." De open porositeit kan proefondervindelijk worden bepaald (zie absorptiewater).

microsocopische opname porositeit zandsteen (wite korrels kwarts, gele hars waren poriën):

automatische beeldanalyse levert percentage poriën (hier in blauw):

kleinere deeltjes kleinere poriën en afhankelijkheid van de opslag (pakking):

betere pakking geeft minder porositeit	absorptie in poreus glas

Met dank aan o.m. Onderzoeksorganisatie Vito, McGraw Hill, Washington University in St. Louis.

Zie ook absorptiewater, hallergetal, hydratatie, hulpstoffen bij beton (luchtbelvormers), volumieke massa en poreuze baksteen e.d.