plasticiteit

Plasticiteit heeft meer betekenissen:

• ruimtewerking met eigenschaduw

• verschijnsel en mate van plastische vervorming onder invloed van een kracht op een materiaal

• kneedbaar, vervormbaar zijn

1. Ook, soms: plastiek. Plasticiteit is in de architectuur de ruimtewerking met eigenschaduw. Plasticiteit gaat over natuurlijk (of eventueel kunstmatig) licht dat op en rond een gebouw of beeldhouwwerk straalt. Plasticiteit is ook de mate aan dieptewerking door het reliëf in de gevel, veroorzaakt door licht- en schaduwwerking in de gevel of binnenshuis. 

Afbeeldingen o.m. Stanislav Prokopenko.

Eng. plasticity

2. Plasticiteit is het verschijnsel en de mate van plastische vervorming onder invloed van een kracht op een materiaal. In tegenstelling met elastische vervorming keert het materiaal niet meer terug in de de toestand van vóór het uitoefenen van de kracht. Zie verder bij plastische vervorming.
De plastische fase van betonspecie is de tijd tot aan het begin van de binding van het materiaal.

Verg. elasticiteit, elasticiteitsmodulus.

Eng. plasticity

3. Plasticiteit is het kneedbaar, vervormbaar zijn.
De plastische fase van betonspecie is de tijd tot aan het begin van de binding van het materiaal.
Plastische krimpscheuren ontstaan in de periode tussen het storten van de betonspecie en het begin van de verharding van het beton.

Zie ook o.m. hulpstof.

Eng. plasticity