toog

1. Een toog is een lichtgebogen vorm van een constructie, bijvoorbeeld bij raam- en deuropeningen. 
"Toog" wordt ook gebruikt als een ander woord voor zeeg, een zeer lichte verhoging in het midden van bijvoorbeeld een ligger of een plaatvloer ter compensatie van doorbuiging.

een toograam, van aluminium:

De term toog is afgeleid van het oude werkwoord togen, tijgen (trekken, slepen); denk ook aan het woord tocht; bron Etymologiebank.
Eng. arch

2. Een toog is de tapkast in een café e.d.

De term toog is hier afgeleid van togen (tonen; van tooch, het vertonen of laten zien van iets); bron Etymologiebank en Instituut voor de Nederlandse taal.
Eng. bar

3. Een toog is een "slechte soort tufsteen met geringere poreusheid en een groot gehalte aan puimsteen, inz. als grondstof van tras, een poeder-, gruisvormig tufsteen bestemd voor mortel; duifsteen" (Instituut voor de Nederlandse taal).