glascorrosie

Glascorrosie is de aantasting van het oppervlak van het glas door chemicaliën. De corrosie van nieuw glas neemt tijdens de bouw soms forse vormen aan door inwerking van o.m.:
- cement
- beton (kiezelzuur en kalkaanslag geven samen met koolstofdioxide uit de lucht siliciumzuur dat zich aan het glasoppervlak hecht)
- kalk
- kitten
- lijmen
- andere zuren (zoals salpeter) en logen.

Bij geringe oppervlakte-aantasting van glas kan een speciaal reinigingsvloeistof worden toegepast.
Als glas sterker chemisch is aangetast door salpeter of een andere stof, of als er ondiepe krassen in het glas voorkomen, dan kan het glas soms worden gepolijst. Polijsten gebeurt met water waaraan puimsteenpoeder of ceriumoxide is toegevoegd. Zie de brochure van het SBR die ook vermeldt: "Bijzonder kwetsbaar is glas dat aan de buitenkant is voorzien van een coating. Voor dergelijk glas komt alleen reinigen met water in aanmerking. Polijsten of etsen beschadigt de coating snel. Bij polijsten mag de polijstschijf niet drooglopen. Er ontstaat dan snel schade door inbranding."
Om glas sterker en meer zuurbestendig te maken worden bij de productie aluminiumoxiden toegevoegd, voor vlakglas ca. 1%.
Voor zeer gevoelig glas (glas dat geen of te weinig aluminiumoxide bevat) een folie of coating vaak de enige oplossing om het glas te beschermen. Nadeel van folies en coatings is dat er nog niet zo lang ervaring mee is opgedaan.

Documentatie
- Afzettingen op glas (van Aberson)

- Voorkomen en herstellen van etsschade aan glas (SBR)

Voor het verwijderen van glascorrosie bestaan speciale bedrijven, o.m. Gevel Onderhoud Nederland (GON) en Haenen Onderhoud.

Zier ook uitbloeiing.

Eng. glass-corrosion