etsen

Etsen is een proces waarbij bijvoorbeeld een tekening in metaal of glas wordt uitgebeten door een zuur; bij kunstplaten (etsen) meestal met het doel er een afdruk van te maken. 
Etsen is ook het verschijnsel waarbij o.m. glas wordt aangetast door bijvoorbeeld een zuur, of waarbij een rots verweert onder invloed van langdurige blootstelling aan een zandstraal. 

Op glas kunnen door fluorwaterstof etsingen worden uitgevoerd waarmee letters, cijfers of andere afbeeldingen vastgelegd kunnen worden. Dit is ook mogelijk d.m.v. zandstralen en behoeft dus niet noodzakelijk op chemische wijze (via etsen) plaats te vinden.
Cement op glas heeft een etsende werking d.w.z. dat er een chemische reactie plaatsvindt waardoor het oppervlak van bijvoorbeeld vensterglas wordt aangetast.
Bij het afspoelen van metselwerk kan zoutzuur een etsende werking op de anodiseerlaag van aluminium kozijnen uitoefenen.

geëtst glas in een raam:

Voor etsschade aan glas zie bij het onderwerp salpeter.

Het woord etsen is ontleend aan het Vroegnieuwhoogduitse etzen 'etsen' (Nieuwhoogduits ätzen), een Germaanse vorm van ezzan (eten, vreten) dus letterlijk "laten eten, doen wegvreten". Omdat het woord etsen meestal gebruikt wordt met betrekking tot het graveren in koper en de daaropvolgende zuurbewerking, wordt bij uitbreiding ook dit hele proces (het maken van een ets) etsen genoemd. Na de 17e eeuw is dit verreweg de overheersende betekenis. Het Duits heeft hiervoor een ander woord, namelijk radieren, van het Latijnse radere (krabben). Bron Etymologiebank.

Met dank aan kunstschilder en etser Jan de Cooman en Piet Hoekman bouwkundig advies.

Verg. corrosie.

Eng. (met zuur) to etch; (passief) to corrode