betondekking

De betondekking van een betonnen constructie is de afstand tussen de buitenkant van het beton (het oppervlak van het beton) tot het dichtstbijzijnde wapeningsstaal. (Eigenlijk zou het wapeningsdekking moeten heten.)
Primair doel van de betondekking is vooral het staal van de wapening te vrijwaren van chloriden (en vocht en zuurstof) omdat anders het staal gaat roesten. Deze corrosie laat het staal zwellen waardoor het beton wordt weggedrukt, er scheuren ontstaan en uiteindelijk het beton zijn functie verliest (opvangen van vooral trekkrachten in het beton). Verder werkt de betondekking mee om de trekkrachten in het beton(staal) te "spreiden".
De betondekking kan met speciale meters worden onderzocht (betondekkingsmeters, wapening-detectoren).

voorbeeld van betondekking bij verloren bekisting (afbeelding joostdevree):

De minimale betondekking is afhankelijk van de eisen die aan het beton worden gesteld:
- milieuklasse (een chemisch agressiever milieu vereist een grotere dekking)
- sterkteklasse (kwaliteit van het beton)
- duurzaamheid (levensduur).

Een goede betondekking is ca. 40-50 mm, afhankelijk van de situatie. Zie ook bijvoorbeeld in de wel iets verouderde Hulpmiddel bij het bepalen van sterkteklasse, consistentieklasse en milieuklassewaar waar waarschijnlijk, gezien de ervaringen de laatste jaren, nog te geringe dekkingen staan vermeld. 
Om de minimale betondekking mogelijk te maken kan gebruik worden gemaakt van afstandhouders op de wapening.

De minimale betondekking is volgens NEN-EN-1992 afhankelijk van:
- veilige overdracht van aanhechtspanningen (opvangen trekkrachten; verspreiden trekkrachten in beton; beton van betondekking mag niet gaan scheuren of afspatten)
- duurzaamheid (voldoende dekking tegen zouten en andere chemicaliën die het staal kunnen aantasten)
- brandwerendheid (bij hitte en te weinig dekking verbuigt het staal te snel).

De nominale betondekking is de minimale betondekking vermeerderd met een soort veiligheidsopslag in verband met mogelijke afwijkingen: 

c_nom = c_min + Δc_dev 

(voor Δc_dev wordt meestal 5 mm aangehouden). 

Voor de betondekkingen zie de tabel hieronder; bijvoorbeeld bij milieuklasse XS2 kan een nominale betondekking horen van 40+5 = 45 mm indien de sterkteklasse van het beton >= C45/55 is.

Let wel: de maximale betondekking is afhankelijk van de constructie; bij een te grote betondekking kan het wapeningsstaal niet voldoende meewerken om de krachten op te vangen en te verdelen!

tabel met milieuklasse (rijen in de tabel) en betondekking (kolommen in de tabel) bij verschilende sterkteklasses, uitgaande van 50 jaar ontwerplevensduur en bescherming tegen corrosie van het betonstaal; ook o.m. de watercementfactor wordt gegeven (volgens eurocode 2; met dank aan cement&betoncentrum); klik voor groter!

corrosie door te geringe betondekking (sw concrete repairs)

NEN-EN 1992-1-1 behandelt de betondekking (NEN).

Overigens, de afstand tussen de staven betonstaal (staafafstand) is ook aan regels gebonden. 
Bijvoorbeeld de minimumafstand tussen twee wapeningsstaven moet groter of gelijk zijn aan (NEN-EN 1992):
- de diameter van de wapeningsstaaf
- de grootste korrelafmeting van het toeslagmateriaal plus 5 mm
- 20 mm.

Zie ook wapeningsnet (staalmat, bouwstaalmat), milieuklasse.

Eng. concrete cover