stijfheid

Stijfheid van een bouwkundige constructie is te beschouwen als constructieve stabiliteit met het oog op weerstand tegen doorbuiging. 

Stijfheid betekent absoluut niet dat een constructie niet mag "bewegen": een te strakke constructie geeft niet mee bij wisselende belastingen en zal scheuren vertonen of laat onderdelen afbreken. Denk aan het heen en weer gaan van de top van zeer hoge gebouwen van de Euromast en de Eiffeltoren.

Er zijn verschillende soorten stijfheid die met de mogelijke bewegingen van een constructie-onderdeel te maken hebben: rekstijfheid, buigstijfheid en torsiestijfheid (torsie heeft te maken met draaiende bewegingen).

Stijfheid van een constructie is nodig om belastingen op te kunnen vangen:
- permanente belastingen (de eigen massa van een gebouw, de in en op de constructie rustende blijvende bouwelementen)
- veranderlijke belastingen (wind, sneeuw, onverwachte extra massa's van machines e.d.)
- interne en externe belastingen (krimp, zettingen, temperatuurverschillen e.d.). 

De mate van stijfheid van een stalen ligger kan door de doorbuigingswaarde gegeven worden, bijvoorbeeld met een waarde van L/250 (d.w.z. lengte van de ligger/250).

uitbeelding van de doorbuiging bij een stalen ligger, waarbij de doorbuiging in de eindtoestand gemeten is ten opzichte van de rechte die de steunpunten verbindt; klik voor groter (willy naessens group):

bijvoorbeeld: - bij daken algemeen is de max. doorbuigingswaarde L/200 en de δ2 L/250 - bij daken met frequente toegang van personen en bij vloeren is de max. doorbuigingswaarde L/250 en de δ2 L/300  - bij vloeren die kolommen ondersteunen is de max. doorbuigingswaarde L/400 en de δ2 L/500

voor een volledig stijve verbinding tussen een stalen ligger en kolom moeten de flenzen van de kolom stijf verbonden zijn met elkaar en de kopplaten van de liggers stijf verbonden zijn met de flenzen van de kolom; beter wellicht zwaardere profielen te kiezen (draagconstructies basis):

Bij veiligheid van zowel de gehele constructie als onderdelen van een constructie spelen o.m. deze drie aspecten een rol:
- de sterkte en stabiliteit van een constructie hebben betrekking op de weerstand tegen bezwijken (breuk of blijvende vervorming  van permanente belasting)
- de stijfheid van een constructie of constructie heeft betrekking op de weerstand tegen doorbuigen (elastische vervormingen, veranderlijke belastingen)
- de stabiliteit van een constructie heeft vooral betrekking op de weerstand tegen horizontale krachten waardoor constructie-onderdelen van elkaar los kunnen raken (denk aan verankeringen tussen fundering en gebouw, momentvaste knopen, schijven, windverbanden, bestand maken tegen aardbevingen).

De leer van de stijfheid is een onderdeel van de Sterkteleer.

De term stijfheid houdt in: niet buigzaam, recht overeind, krachtig.

Zie ook verstijvingsligger, getordeerd.
Verg. draagkracht.

Eng. rigidity, stiffness