roloplegging

Bij omvangrijke constructies als bruggen e.d. moeten de liggers aanzienlijke lengteveranderingen kunnen ondergaan, vooral door temperatuurverschillen. In één van de steunpunten (opleggingen) is dan een roloplegging vereist. Een roloplegging is te beschouwen als een scharnieroplegging op een wagentje, een vorm van vrije oplegging.

Een roloplegging oefent op de balk één onbekende reactiekracht uit. Deze (werklijn van de) reactiekracht staat loodrecht op het oppervlak waarover gerold wordt. Dus niet de stand van de balk, maar de stand van het roloppervlak is van belang. Een roloppervlak dat niet horizontaal is, oefent een "schuine" reactiekracht op de balk uit, die in een horizontale en een verticale component ontbonden kunnen worden: F_A wordt V_A en H_A.

Bij bruggen worden rolopleggingen veelvuldig toegepast omdat het rijdek dan binnen grenzen vrij kan bewegen. Een roloplegging kan een balk of vloer echter niet horizontaal steunen; daarom moet bij een roloplegging de ondersteunende kolom of wand worden ingeklemd (afbeelding). Bij gebouwen worden rolopleggingen daarom niet vaak toegepast.

soorten opleggingen (roloplegging, scharnieroplegging, inklemming):

rolopleggingen principe van de noodzaak van een roloplegging (één oplegging van de balk wordt vast bevestigd, dus zonder roloplegging); klik voor groter:

een roloplegging,bezien van opzij en van boven (boek constructie van gebouwen van j.g. wattjes):

Afbeeldingen: boek Constructie van gebouwen van prof. J.G. Wattjes, Ruben Alexander (Wikibooks), boek Algemene constructieleer van ir. I.W. Nortier (met dank aan Rob van der Hel), Herman Ootes (Novacollege Haarlem) en Hogeschool Rotterdam (Industrieel Product Ontwerpen).

Zie oplegging. 
Verg. inklemming, scharnier.