Een
mascaron is een siermotief van het gezicht in vooraanzicht of een
buste als sluitsteen, of als ornament boven een boog of aan een
kapiteel, kraagsteen,
sluitsteen, kroonlijst,
console, fontein, balkon, ingang
o.d.
Meestal
is het fantasiemasker een menselijk of dierlijk gelaat met een
wat zonderlinge uitdrukking. Doel was oorspronkelijk om boze geesten te
verdrijven, vandaar de afschrikwekende of luguber-komische gezichten. (De
overdreven komische kopjes worden wel fratskoppen genoemd.)
In de klassieke oudheid werd de mascaron al gebruikt en kwam na de
middeleeuwen weer in zwang.
Een
mascaron is vaak uitgevoerd in natuursteen
of stucwerk, zeer zelden van beton
of geverfd hout; vanaf de 18de eeuw kwam de
mascaron ook voor de bronzen delen van
meubels (handgrepen e.d.).
Boven een deur of ingang kan een mascaron een voorbeeld zijn van een dessus de porte.