draagvermogen

Het draagvermogen is de grootste statische belasting die bij een fundering, constructie of constructieonderdeel mag of kan optreden zonder dat er sprake is van blijvende vervorming. Het draagvermogen geeft dus de maximale waarde aan, de grenswaarde waarbij de elasticiteitsgrens (net) niet wordt overschreden (elasticiteit geeft de mogelijkheid aan in de oorspronkelijke toestand terug te keren).

Een voorbeeld van het verschil tussen draagkracht en draagvermogen: de draagkracht heeft te maken met de bodem (wel of niet draagkrachtig), het draagvermogen met de maximale last die een bepaalde grondlaag of heipalen kunnen dragen.

Een draagconstructie is het totaal aan bouwdelen die ervoor zorgen dat een gebouw o.d. niet bezwijkt. "Een deel van een bouwconstructie behoort tot de draagconstructie als bezwijken tot gevolg heeft dat ook andere delen van de bouwconstructie bezwijken." Soms is de draagconstructie zichtbaar, bijvoorbeeld bij een vakwerkhuis, bij een gebouw op kolommen of bij een hal met een gelamineerd spant, maar vaak is de draagconstructie niet zichtbaar.
De Vuistregels voor het ontwerpen van een draagconstructie (balkhoogtes e.d.) in hout, beton en staal.

Zie verder bij draagkracht, grenstoestand.

Eng. (van grond, palen) bearing capacity, load-bearing capacity; (bij een lift) carrying capacity, load-carrying capacity; nuttig draagvermogen is efficient load-bearing capacity , useful carrying capacity; toelaatbaar draagvermogen is allowable bearing capacity