Een warm dak is
een dakconstructie waarbij de isolatie aan de bovenzijde van de dragende
constructie is aangebracht (boven beton, of balklagen en
dakbeschot). De waterkerende laag
(de dakbedekking) bevindt zich
boven de isolatie.
Een "warm" of "koud" dak
heeft te maken met de locatie van de isolatie ten opzichte van het dakbeschot;
een "omgekeerd dak" heeft
te maken met de locatie van de isolatie ten opzichte van de dakbedekking
(bijvoorbeeld dakpannen).
Het warme dak is de meest voorkomende methode van dakisolatie (vooral bij platte
daken) en bouwfysisch
ook het meest veilig. Er zijn weinig dakdoorvoeren
en dus ook weinig doorbrekingen van de isolatielaag.
Attentiepunten zijn:
- een luchtdichte aansluiting boven de isolatielaag
- de dampremmer moet aan de
warme zijde van de constructie worden aangebracht (zie bij dampscherm),
ook hier dus onder de isolatielaag
- vermeden moet worden dat zich onder de dampremmer en vooral tussen dampremmer
en dakbedekking vocht
ophoopt (denk ook aan regen tijdens de bouw)
- de koude buitenzijde dient, indien mogelijk, dampopen te zijn met een goede
ventilatie onder de dakpannen.
schematische afbeelding van een warm dak; opbouw van onder naar boven:
dragende constructie, dampremmer, isolatie, dakbedekking:
warm dak constructie:
opbouw en isolatie bij een warm dak met houten balken; opbouw van onder
naar boven: plafonbd, balklaag, dakbeschot, dampremmende folie, isolatie,
dakbedekking: