Ook:
Berliner wand. Een berlinerwand is een grondkering die bestaat uit
verticaal in de grond geplaatste stalen H- of
I-profielen als
staanders en houten, betonnen of
stalen platen of planken als wand
daartussen. De wanden worden tussen de flenzen van de profielen geplaatst.
Naarmate de ontgraving vordert, worden de wanden ingebracht, waarbij
de staalplaat het voordeel heeft dat deze gemakkelijk in de grond geduwd kan worden.
De berlinerwand wordt vaak toegepast bij bouwputten
en heeft dan als grondkering meestal een tijdelijk bestaan. In de vorm van beschoeiing
is de berlinerwand een permanente grondkering.
De
afstand tussen de profielen bedraagt 1 tot 3 m, afhankelijk van het
wandmateriaal en de verwachte gronddruk. De lengte van de profielen
gaat meestal tot ca. 6 m, waarbij de hoogte van de "bouwput"
maximaal 2 à 3 m is (het profiel moet ongeveer twee maal de diepte
van de bouwput zijn).
Bovenaan de profielen kan een langsgeleider
geplaatst worden om rechtlijnigheid te garanderen en de druklasten te
verdelen. Als extra horizontale weerstand nodig is kan de wand door groutankers
gestabiliseerd worden.
Afhankelijk van de omvang worden de profielen in de grond geslagen,
gedrukt of geheid. Wanneer de bouwput niet meer nodig is, bijvoorbeeld
als de kelderverdieping gereed is, worden de profielen uit de grond getrokken
of getrild. Zowel profielen als planken zijn meestal voor hergebruik
geschikt. Berlinerwanden zijn bijna altijd tijdelijke constructies;
een enkele keer wordt zij als onderdeel van de verloren bekisting toegepast.
Voordelen van de berlinerwand
- een berlinerwand vergt niet veel ruimte om op te zetten (als er veel
ruimte is, kan wellicht volstaan worden met een talud en is een berlinerwand
niet nodig, zie het rechterdeel van de afbeelding boven)
- de wand is met eenvoudige hulpmiddelen op te zetten
- het is een goedkope, flexibele oplossing (als er geen ruimte is voor
een talud, is het enige alternatief een bouwput van stalen damwandprofielen
en dat is aanzienlijk duurder en minder flexibel, bijvoorbeeld wat betreft
maatvoering)
- de wand kan eenvoudig worden aangepast aan de omstandigheden en de situatie van de
bouwput
- de wandmaterialen kunnen hergebruikt worden ("de constructie is tot de laatste balk
terug te winnen en opnieuw te gebruiken").
Nadelen van de berlinerwand
- deze vorm van grondkering is niet waterdicht, dus alleen toe te
passen als
(vrijwel) droog ontgraven wordt
- niet geschikt voor zeer diepe bouwputten (de gronddruk wordt
te hoog voor de profielen)
- bij een ontgraving vlak naast een fundering
op staal wordt het gebruik van de berlinerwand afgeraden omdat ten
gevolge van de ontgraving en mogelijk de geringe stijfheid
van de wand te veel grondontspanning kan ontstaan (het risico is groot
dat het belendende, op staal gefundeerde gebouw gaat verzakken).
Berlinerwanden worden vaker
toegepast omdat er steeds meer (relatief kleine) ondergrondse constructies
worden gerealiseerd in dichtbebouwde gebieden of dicht bij de perceelgrens. Wanneer
de grondwaterspiegel te hoog is, vindt er bronbemaling
plaats.
Voorbeelden van berlinerwanden (klik op de afbeeldingen voor groter):
berlinerwand van hout:
wand van staal:
wand van
predallen (betonnen breedplaat):
gedeeltelijk
berlinerwand:
extreme toepassing van een berlinerwand (in
west-nederland in verband met grondwater niet snel op deze manier
uitgevoerd waarschijnlijk)?