balloon-framing, balloon-frame, balloon-methode, balloon-constructie

In de Verenigde Staten is in de eerste helft van de 19e eeuw door de introductie van de zaagmachine het hout in standaardmaten en in kleinere afmetingen verkrijgbaar. Ook door de fabrieksmatig vervaardigde ijzeren spijkers wordt het bouwen in hout goedkoper.
Balloon-framing is een vorm van skeletbouw van regels en stijlen, meestal van hout of lichtmetaal, waarbij de stijlen op betrekkelijk korte afstand van elkaar worden geplaatst. Het meest kenmerkende is dat de verticale delen van het skelet meestal van vloer tot zolder doorlopen.
In Noord-Amerika is vakwerkbouw door het klimaat en de locatie minder geschikt. Het gebied wordt af en toe bezocht door stevige stormen waardoor ongewenst grote kieren tussen de balken en het vulwerk van het vakwerk kunnen ontstaan; verder was niet overal cement voorradig en er waren vaak geen vakmensen in de buurt die met mortel of ingewikkelde houtverbindingen konden omgaan. Door de goedkopere, lokale materialen (machinaal gezaagd hout en industrieel vervaardigde spijkers) is men in Noord-Amerika constructies gaan bouwen waarbij een houten framewerk (skelet) werd samengesteld met om de 30 à 40 cm dunnere balken. Over deze balken werden vloerhout en rabatdelen gespijkerd, mede voor de vereiste stabiliteit. (*)

Bij balloon-framing worden dus de houten delen vrijwel overal simpelweg aan elkaar gespijkerd, dus zonder ingewikkelde constructies met grote zware balken, bakstenen en mortels. Balloon-framing is daarmee een vrij eenvoudige en snelle manier van bouwen waarbij lokale materialen gebruikt worden; vrijwel iedereen kan zo een huis bouwen (zijn eigen huis bouwen, vaak met hulp van familie en buren).

Eén van de eerste gebouwen die zo gebouwd werden, is de St. Mary Church in Chicago: in 1833 bouwde Augustine Deodat Taylor de St. Mary's Church in Lake Street (Chicago). Hij slaagde erin een kerk te bouwen van ca. 12 bij 8 meter voor de enorm lage prijs van $400 en maakte daarbij uitsluitend gebruik van doehetzelf-timmerlui. Door de lichte bouw werd dit met een ballon vergeleken. (Het waarschijnlijk allereerste huis met balloon-framing is gebouwd door George Snow, in 1832, aan de Chicago River.) De balloon-methode werd daarna een veel toegepaste constructiewijze in de woonwijken van Chicago. 
Deze methode wordt nog altijd toegepast, in veel landen, in Europa vooral in het noorden.

Zie ook houtskeletbouw



lichtmetalen skeletten:



Verg. vakwerk, paal-en-balk-systeem, stokkenwand.

Eng. balloon framing, framed structure

(*)"Balloon frame house are based on a closely spaced two inch boards of varying widths, two by two, two by four, two by six, or two by twelve, joined only by nails. Corner posts and principal horizontal members are made of boards nailed together. The principal supporting members are closely spaced two byfour ortwo bysix vertical studs of both the exterior and key interior walls. The studs are continuos from the foundation to the roof and the floors are hung upon the studs. This system allowed both cheaper and quicker
construction eliminating skilled labor. The main principle of the balloon framing system is the substitution of thin plates and studs, running the entire height of the building and held together by nails, like putting together a box." (bron: The invention of the Balloon Frame,how it affected architecture in the NewWorld, La Sociedad Española de Historia de la Construcción)