Wandverwarming is
meestal een toevoeging op vloerverwarming en vindt meestal plaats door warm
water door buizen of buisjes in de wand te leiden.
Om warmteverlies door luchtholten te vermijden dient de muur afgewerkt te
worden met pleisterwerk
(stucwerk), dus niet met
(isolerend) plaatmateriaal.
Wandverwarming kan op verschillende manieren gerealiseerd worden:
- via speciale warmtewandstenen, een vrij
holle steen om de verwarmingsleidingen (flexibele waterleidingen) door te
voeren
- leidingen die ingefreesd zijn in bijvoorbeeld kalkzandsteen
of in een betonwand
- via speciale matten die bestaat uit dunne buisjes waar het warme water
doorloopt en waar overheen gestuct wordt
- elektrische wandverwarming in de vorm van matten waar overheen gestuct wordt
(deze vorm van wandverwarming wordt ook infraroodverwarming genoemd)
- elektrische wandverwarming via infrarood panelen, platen met speciale
"elektrische matten" waarmee objecten in de kamer verwarmd worden (dit
wordt meestal onder infraroodverwarming verstaan; de muur zelf wordt niet
verwarmd; dit is geen wandverwarming in de muur maar op de muur).
Opmerkingen
- Let op: boren of nagelen in een warmtewand is uiteraard niet toegestaan. Je
kunt dus niet even een fotolijstje of schilderijtje ophangen. (Soms worden
bepaalde delen van de muur niet van verwarmingsmatten voorzien zodat daar later
wat opgehangen kan worden.)
- Voor verkoeling i.p.v. verwarming kan in de zomer koud water door de leidingen
stromen i.p.v. warm water.
- Een warmtewand kan worden gecombineerd met vloerverwarming.
- Een infraroodpaneel is duur wat betreft verbruik van elektriciteit: 1 kW
invoer levert hopelijk ook 1 kW aan infraroodwarmte (bij een warmtepomp of airco
is dat bijvoorbeeld 1 kW invoer levert 4 tot 5 kW warmte/koude).
- Bij eco-woningen kunnen de
leidingen op de wand worden aangebracht en afgedekt worden met leem.