1.
Een roefconstructie of roevendak is een metalen dak waarvan de metalen platen
d.m.v. speciale,
met metaal bedekte latten met elkaar worden verbonden. Het metaal wordt zó om de latten gebogen dat:
- het
metaal bij temperatuurschommelingen zonder te scheuren kan krimpen
en uitzetten
- de aansluiting tussen
de verschillende delen van het metalen dak waterdicht zijn
- de
verbindingen minder gevoelig zijn voor beschadigen dan bij de
gebruik van alleen felsen.
Roefdaken en felsdaken
Metalen roefdaken zijn meestal van zink,
koper of lood (of tegenwoordig ook prefab aluminium
of zelfs prefab staal). Vooral voor de zachtere metalen is de roef zeer geschikt,
omdat die door de roeflat beter te vormen is (bij een fels zou de verbinding te
slobberig worden). Bij een loden dak wordt meestal een verheven
kraalnaad toegepast als roef, om scheuren van het lood te vermijden.
Metalen felsdaken zijn meestal van
koper, RVS, aluminium
of titaanzink (zink met extreem kleine fracties titanium, koper en aluminium;
titaanzink laat zich goed bewerken en buigen). De felsverbinding
is te
beschouwen als een roefconstructie zonder lat.
De
roef is de naam van het stuk metaal dat bovenop de roeflat
bevestigd is en dat dient om de naad tussen de afzonderlijke platen
van een metalen dak af te dekken (meervoud is roeven).
De roeflat loopt
van de nok naar de goot
en zorgt voor de bevestiging van het metaal aan het dakbeschot;
het formaat van de roeflat is in dwarsdoorsnede meestal ca. 60x40 mm of ca.
40x40 mm en enigszins trapeziumvormig (brede kant boven, zie afbeelding).
Met de roefklang wordt de roef vastgezet aan het metalen dak;
de roefklang is noodzakelijk bij daken met een helling groter dan 30 graden.
een voorbeeld van een roefconstructie; klik voor groter (foto
joostdevree):
roef (dekband), roeflat, blad (band) en
roefklang bij een dakbeschot: