Een
getijdencentrale is een elektriciteitscentrale
en benut het verschil tussen eb en vloed
(het "verval") en wordt gebruikt om via turbines en generatoren elektriciteit op te wekken, analoog aan de situatie
van een stuwmeer bij een bergcentrale. Deze vorm van energie
heet getijdenenergie.
De getijdencentrale is een specifiek vorm van een waterkrachtcentrale
en levert groene
stroom.
Hoe groter het getijdeverschil des te economischer is de
centrale. Om economisch te kunnen werken, moet het getijdeverschil
bij voorkeur 6 meter of meer zijn. Nederland is dus eigenlijk niet zo
geschikt voor een getijdecentrale.
Methode
- Bij vloed stroomt het zeewater via een turbine in een
"lager" gedeelte waarbij de generator deze beweging
omzet in een elektrische stroom. Het lagere gedeelte wordt
langzaam gevuld tot een hogere stand ("hoger gedeelte").
- Bij eb stroomt het water via turbines van het inmiddels
"hogere" gedeelte naar zee.
Attentiepunten
- Wat betreft installatie zijn er grofweg twee typen turbines: horizontaal
draaiend en verticaal draaiend (als een soort onderwaterdraaideur).
- De bekendste getijdencentrale staat in St. Malo op de rivier
de Rance in Bretagne waarbij het verschil tussen eb en
vloed gemiddeld ca. 9 meter is, met 24 turbines van elk 10 MW,
een stuwbekken van 20 km2 (nuttig volume 720 miljoen m3) en een
debiet van 15.000 m3/s.
- Bij de Grevenlingendam is een staalconstructie geplaatst door het Tidal
Technology Center Grevelingendam (TTC-GD). Met 3 testgoten geeft dat 3
ontwikkelaars de mogelijkheid hun producten te
testen/certificeren/valideren/demonstreren in een reële situatie.
- Een variant van de getijdencentrale is de Hydroring
die met magnetische lagers werkt waardoor minder wrijving
ontstaat; Hydroring schijnt ook een minder visonvriendelijke
variant te hebben.
-
De dynamische getijdencentrale (dynamic tidal power,
DTP) is een interessante variant van de normale
getijdencentrale: met een zeer grote T-vormige dam loodrecht op
de kust moet (dynamisch) een kunstmatig verschil in waterpeil
bereikt worden waardoor turbines in combinatie met generatoren
elektriciteit kunnen opwekken.
- Een andere vorm van getijdencentrale is Tidal Lagoon Power (TLP): een
kunstmatig meer in zee waar een klein gedeelte van de dijk turbines bevat die
het eb- en vloedverschil gebruiken om energie op te wekken. Tidal
Lagoon Power geeft een invulling zoals die bij Swansea gebouwd kan worden.
Als ook dat deel van de zee niet volgebouwd zou worden met zeer hoge windmolens,
dan zou zo'n meer
bijvoorbeeld bij "Schiphol-in-zee" kunnen worden gebouwd: toe- en
afvoerwegen naar de nieuwe luchthaven via een breed stuk nieuw land (via een
dijk is lastig met stormen en hoog opspattend zeewater) en recreatief gebruik van het zeemeer zelf, eventueel een kraamkamer van energieprojecten in en om het
zeemeer (algen, golfslag, "blue batteries" en andere projecten die maar niet van de grond komen).
- Om te vermijden dat vissen vermalen worden in de turbine, is het belangrijk
een extra uitstroom/instroomopening (zonder turbine) te hebben waar de vissen
naar toe worden geleid.
- De getijdencentrale wordt soms "blue turbine" genoemd, wat nogal
verwarrend is omdat blauwe energie de
energie is die ontstaat uit het verschil tussen zoet en zout water.
-
Een andere vorm van een "getijdencentrale" is die
gebruik maakt van de stroming van zeewater of
rivierwater: zie de "stromend
water centrale" (waterstroming centrale, riviercentrale of zeecentrale gebruikmakend van de
stroming van het water). Omdat de stroming van zeewater door de getijden sterker
is, worden deze centrales geplaatst waar de getijdenstroming groot is,
bijvoorbeeld in Orkney, Schotland.