1.
Een cunet is in de wegenbouw een uitgegraven gedeelte waar niet-draagkrachtige
grond (vaak veen of klei)
aanwezig was, ongeveer ter breedte van de aan te leggen weg. De grond wordt
afgegraven om te voorzien in een meer draagkrachtige laag, meestal van zand,
soms van zand en puin, afhankelijk van de gewenste draagkracht, bijvoorbeeld
i.v.m. het verwachte gebruik van de weg door zwaar of veel verkeer.
"Om een terrein bouwrijp te maken, kan de cunettenmethode toegepast worden: zand wordt aangebracht onder de
beoogde verhardingen en in de kruipruimte. De
rioleringssleuf wordt vaak (gedeeltelijk) gevuld met zand en sloten worden veelal gedempt. De
tuinen en het openbaar groen worden opgehoogd met 'zwarte grond' . Deze grond wordt
ontgraven uit de wegcunetten, uit de kruipruimten en uit de singels of wordt van buiten het gebied
aangevoerd."
na het graven van de cunet is de sleuf
voorzien van een meer draagkrachtige wegverharding, hier zand en puin (w.
ketelaars bestratingen):
na het graven van de cunet kan een folie
worden aangebracht waarop kunststof bakken geplaatst worden om als
waterberging te fungeren (joosten
kunststoffen):
cunettenmethode bij bouwrijp maken; klik voor groter (ir. d.j.
biron):
Aanhaling uit "Beter bouw- en woonrijp maken" (ir. D.J. Biron, 2004, SBRCURnet).
De termen cunet en cunette zijn afkomstig van het Franse cunette
(uitgegraven sleuf) dat ontstaan is uit het Italiaanse cunetta (id.), van
lacunetta, een verkleiningsvorm van lacuna (gaping, onderbreking)
(denk aan ons woord lacune). Het verdwijnen van la- in het Frans werd veroorzaakt doordat men het aanzag voor het lidwoord.
Bron Etymologiebank.
Eng. sandfill trench
2.
Een cunette is een geul in de lengterichting van een natte gracht, gegraven ter
vergroting van de hinderniswaarde van de gracht (men waadt moeilijker door de
gracht naar de vesting) en om een ijsvrije geul in de gracht te houden (o.m.
voor de vissen).
3.
In de waterbouw was een cunet de sleuf die uitgegraven werd om ruimte te maken
voor de slappe grond die bij het ophogen met zand omhoog komt (het zogenoemde
doorpersen met behulp van een zandophoging). Omdat deze methode om de grond
draagkrachtiger te maken onvoorspelbaar is wat betreft tijdsduur én resultaat,
wordt zij nauwelijks meer toegepast.