cellengewelf, Pruisisch gewelf, diamantgewelf
Het
cellengewelf is een gewelfvorm uit de late Gotiek
met een veelheid aan gewelfvelden die
met graten in plaats van ribben aan elkaar
grenzen. De graten zijn scherpe begrenzingen tussen de segmenten van het gewelf
(verg. graatgewelf). De gewelfvlakken
met hun graten meestal uit drie, soms vier vlakken en lijken daarmee cellen te vormen.
Het cellengewelf werd vaak in
gestukadoord metselwerk uitgevoerd. Dit type gewelf lijkt vaak op een netgewelf
met graten, maar dan met dieper gelegen gewelfvlakken, en op een muqarna
waarbij ook bijna geometrische vormen in drie dimensies voorkomen.
Het cellengewelf was een geliefd gewelf in het oostelijk deel Midden-Europa en wordt daarom ook
Pruisisch gewelf genoemd.
Wanneer de gewelfvlakken wat meer langgerekt zijn, geven de gewelfvlakken een
indruk van een geslepen diamant, vandaar de term diamantgewelf.
cellengewelf, petruskapel, brandenburg (edgar durbin): |
cellengewelf, schloss greinburg, oostenrijk (copyright herzoglicher kunstbesitz sachsen-coburg und gotha): |
Documentatie
- Cell Vaults – Research on Construction and Design Principles of a
Unique Late-Mediaeval Vault Typology (van Dr.-Ing. David Wendland, Technische Universität
Dresden)
Voor veel fraaie voorbeelden zie Google, Bing, DuckDuckGo of Yahoo (afbeeldingen)
Zellengewölbe.
Soms wordt de term celgewelf gebruikt (i.p.v. cellengewelf), maar die wordt meer gebezigd bij
een gewelf van een cel (kleine ruimte).
Met dank aan Dig Keur (Vademecum De Late Middeleeuwen, uitgeverij
Profiel).
Eng. cell vault;
Du. Zellengewölbe, Diamantgewölbe