cellengewelf, Pruisisch gewelf, diamantgewelf

Het cellengewelf is een gewelfvorm uit de late Gotiek met een veelheid aan gewelfvelden die met graten in plaats van ribben aan elkaar grenzen. De graten zijn scherpe begrenzingen tussen de segmenten van het gewelf (verg. graatgewelf). De gewelfvlakken met hun graten meestal uit drie, soms vier vlakken en lijken daarmee cellen te vormen. Het cellengewelf werd vaak in gestukadoord metselwerk uitgevoerd. Dit type gewelf lijkt vaak op een netgewelf met graten, maar dan met dieper gelegen gewelfvlakken, en op een muqarna waarbij ook bijna geometrische vormen in drie dimensies voorkomen.

Het cellengewelf was een geliefd gewelf in het oostelijk deel Midden-Europa en wordt daarom ook Pruisisch gewelf genoemd.
Wanneer de gewelfvlakken wat meer langgerekt zijn, geven de gewelfvlakken een indruk van een geslepen diamant, vandaar de term diamantgewelf


cellengewelf, petruskapel, brandenburg (edgar durbin):


cellengewelf, schloss greinburg, oostenrijk (copyright herzoglicher kunstbesitz sachsen-coburg und gotha):


Documentatie
- Cell Vaults – Research on Construction and Design Principles of a Unique Late-Mediaeval Vault Typology (van Dr.-Ing. David Wendland, Technische Universität Dresden)

Voor veel fraaie voorbeelden zie Google, Bing, DuckDuckGo of Yahoo (afbeeldingen) Zellengewölbe.

Soms wordt de term celgewelf gebruikt (i.p.v. cellengewelf), maar die wordt meer gebezigd bij een gewelf van een cel (kleine ruimte).

Met dank aan Dig Keur (Vademecum De Late Middeleeuwen, uitgeverij Profiel).

Eng. cell vault; 
Du. Zellengewölbe, Diamantgewölbe