Ook,
soms: tafelhefbrug. Een
tafelbrug is een beweegbare brug die
verticaal door cilinders omhoog wordt geduwd om scheepvaartverkeer door te
laten. Door de opduw-poten en het rechte brugdek (het val,
als tafelblad)
lijkt het geheel op een tafel. Bij een hefbrug
wordt het dek niet omhoog geduwd, maar omhoog gehesen.
Voordelen van een tafelbrug:
- visueel eenvoudig, dus weinig invloed op de omgeving
- geen (hoge) torens nodig zoals bij een hefbrug
- wanneer het brugdek van composiet is, is het gewicht van dek en brug niet zo
omvangrijk.
Nadelen van een tafelbrug:
- de doorvaarthoogte is niet zo enorm hoog (extra hoogte is vaak maar 1 à 2 meter)
- de balancering van het wegdek dient automatisch gecontroleerd te worden
- vooral wat kleinere bruggen.
Aandachtspunten constructief:
- de druk op de cilinders moet voor alle vier gelijk zijn, omdat anders het dek
scheef gaat lopen en de brug in storing komt (probleem tafelbrug Aduard en bij
de Södertäljebrug in Zweden waar het liftmechanisme faalde en het brugdek ongecontroleerd naar beneden kwam)
- harde wind kan er mogelijk voor zorgen dat de brug niet recht op de oplegger
komt te liggen (probleem tafelbrug Aduard)
- als het brugdek maar een klein stukje omhoog kan (zoals bij de Nelson
Mandelabrug in Alkmaar) en er is voldoende "aanloop", dan is de keuze
voor een vaste brug reëler (in ieder geval is het veel goedkoper het gehele
wegdeel iets te verhogen).