Passiveren
is een oppervlaktebehandeling
bij metalen waarbij het materiaal
behandeld wordt met een zuur (salpeterzuur) en het vervolgens onder hoge druk
wordt gereinigd. Doel is het natuurlijke oxidelaagje (weer) te
laten ontstaan op het schone, wat fijnruwe oppervlak.
Passiveren
(passivatie) van roestvaststaal (rvs) wordt toegepast om de
corrosiebeschermende
oxidehuid, de zgn. passivatielaag, weer te herstellen na bv. mechanische
bewerking of beschadiging. Aan het passiveren gaat een beitsbehandeling vooraf om het oppervlak te reinigen van eventuele
vreemde metaaldeeltjes.
In tegenstelling tot het beitsproces wordt bij het passiveren geen metaal
van het oppervlak verwijderd. De kwaliteit en de dikte van de passivatielaag ontwikkelen
zich echter snel tijdens passivatiebehandelingen met zuren.
Op de afbeelding is de laag tussen zuurstof en rvs goed te zien.
passiveren, passivatielaag van rvs, van nature of sneller en dikker via
salpeterzuur:
Betekenis van de term "passiveren"
bij herstel van roestvaststaal: "Het salpeterzuur zorgt ervoor dat over het gehele productoppervlak de chroomoxidehuid wordt hersteld. Het oppervlak wordt hierdoor
passief en dus noemen we dit deel van het proces
passiveren. Het chroomoxidelaagje zorgt er eigenlijk voor dat het roestvaststaal roestvast is. Door mechanische bewerkingen en lassen kan dit laagje zijn
of worden aangetast en na passiveren is dit dus weer hersteld."