Entasis is het op een
subtiele manier versmallen van een zuil waarbij die versmalling (verjonging) naar
boven toe niet rechtlijnig is maar een zekere boog beschrijft. Vooral bij hogere gebouwen werd in de klassieke tijd
bij zuilen van de Dorischeorde
entasis toegepast.
Verjongen is het naar boven toe afnemen in omvang of zwaarte bij een
zuil, kolom of muur.
Doel
van het verjongen is de optische onbalans tegen te werken waardoor zuilen naar boven toe naar elkaar
toe lijken te gaan.
Doel van de entasis is het optische verschijnsel tegen te werken dat de
zuil een licht hollend indruk geeft, de zuil lijkt concaaf, het zogenoemde
klokhuiseffect (met dank aan Dig Keur).
De mate
van entasis is verschillend; soms is het ca. 1/100e van de hoogte, soms zelfs
slechts ca. 1/600e. Bij de Griekse zuil begint de entasis al bij de basis; bij de Romeinse zuil
begint de entasis pas op ca. 1/3 van de hoogte van de zuil.
Verg. verjongen, en andere optische
effecten bij een Griekse tempel: contractie
(afstand
hoekzuil en die ernaast is korter dan tussen de overige zuilen) en curvatuur
(lichte kromming hoofdgestel en stylobaat).