hallenkerk

Een hallenkerk is een kerk waarbij de zijbeuken (vrijwel) even hoog zijn als het middenschip (de middenbeuk). De hallenkerk komt vooral in de late Romaanse periode en in de Gotiek voor.
Het voordeel van deze bouwwijze is dat geen gecompliceerde luchtbogen nodig zijn. Hoewel de zijbeuken geen (lagere) lichtbeuken zijn, zijn in de gotiek de vensters van die zijbeuken meestal vrij hoog en kan er dus wel meer licht toetreden dan bij de romaanse kerken met kleine vensters.
Meestal heeft een hallenkerk voor elke beuk een zadeldak, soms worden alle beuken door één groot zadeldak overkapt. In de Gotiek werd het omhoog streven ook geaccentueerd door halfzuilen. 

principe hallenkerk, hier met houten tongewelven:

oude driebeukige hallenkerk h. lambertus, horst , verwoest in de tweede wereldoorlog (uit het boek monumenten van geschiedenis en kunst in noord-limburg, van j.h.a. mialaret, 1937);  klik voor groter:

machariuskerk, laarne, schip en zijbeuken gelijke hoogte (copyright jan boeykens, belgiumview):

oude kerk, amsterdam, schip en zijbeuken gelijke hoogte:

frauenkirche, münchen, schip en zijbeuken onder één dak:

frauenkirche, münchen, interieur; klik voor groter (foto johannes fein):

Met dank aan Dig Keur (Vademecum De Late Middeleeuwen, uitgeverij Profiel).

Verg. hallenhuis.

Eng. hall church