waterzolder

Een waterzolder is bij een boerderij een zolder die bij hoog water als stal kan worden ingericht. Bij de waterzolder is een kleine gedeelte van de zolder versterkt om het vee (tijdelijk) te kunnen dragen. 

De noodzaak van een hoge, inpandige ruimte die bij hoog water als stal kon worden gebruikt, werd door de forsere en frequenter optredende overstromingen steeds groter. Een oplossing voor de boer was de waterzolder. 
Vaak werd de waterzolder gevormd door een gedeelte van de zolder te voorzien van een zware constructie (vloer e.d.). Om de zolder voor het vee bereikbaar te maken, werd bijvoorbeeld een deel van de vloer scharnierend uitgevoerd zodat dát deel van de vloer fungeerde als loopbrug voor het vee naar de waterzolder.
Waterzolders werden niet permanent gebruikt, maar waren wel permanent aanwezig. Waterzolders werden vaak aangebracht tegen de dragende brandmuur die het woongedeelte van de stal scheidde. Wanneer de buitenmuren voldoende hoogte hadden, kon de waterzolder over de gehele lengte boven de bestaande stal worden aangebracht.
Omdat het dak door de waterzolder vaak wat hoger werd, kreeg het dak van woongedeelte naar stal een glooiende vorm: het kameeldak.

Zie ook bij vloedschuur.

waterzolder boven de stal; omcirkeld is de loopbrug, met de stevige scharnieren, die naar de waterzolder leidt; noordeloos (foto g.j. dukker, 1990, beeldbank cultureel erfgoed doc 275223):

waterzolder (van andere boerderij dan bovenste foto); nieuwland (foto g.j. dukker, 1987, beeldbank cultureel erfgoed doc 267870):