cradle to cradle, c2c

Ook: C2C; circulaire economie. Letterlijk betekent cradle to cradle: van de wieg tot de wieg. "Cradle to cradle is beschreven in het provocerende boek Cradle to Cradle: Remaking the Way We Make Things van architect William McDonough en chemicus Michael Braungart uit 2002. Het principe gaat ervan uit dat producten na hun levensduur geheel zijn te gebruiken in nieuwe producten of volledig biologisch afbreekbaar zijn." 

Het concept van cradle to cradle is dat het leven van een product verandert van lineair, d.w.z. eindigend in afval, in circulair, d.w.z. als het product niet meer nodig is, hoeft het product niet op de afvalberg maar is op enige manier volledig herbruikbaar: afval is grondstof voor nieuwe producten ("afval is voedsel"). Additionele eisen zijn dat de ontwerpfase van een product bij het C2C-concept hoort en dat tijdens het productieproces geen schadelijke afvalstoffen worden geproduceerd. 

Crade to cradle geldt dus voor de gehele keten van ontstaan (ontwerp, winning van grondstoffen, productie of bouw), gebruik (energiegebruik, verbruik van hulpstoffen, reparatiemogelijkheden) en afdanking (sloop, hergebruik zonder werkelijke afval). Eigenlijk is het een vanzelfsprekende stap na beperking van het energieverbruik en toepassing van duurzame energie. 

Cradle to cradle in een marktgedreven samenleving kan alleen als er geen noodzaak is te kiezen tussen economische of ecologische overwegingen, dus als efficiënte processen producten leveren die volledig herbruikbaar zijn of in korte tijd biologisch volledig afbreekbaar. Het product moet wel voldoen aan alle functionele eisen zodat de consument niet gedwongen wordt een "slechter" product te kopen. Het uitgangspunt is dat het van wieg tot wieg principe in een door technologie gedreven samenleving mogelijk moet zijn en dus niet afhankelijk is van sociale of culturele denkbeelden.

Hoewel cradle-to-cradle een hype leek, geloven de meeste bedrijven die met het concept cradle-to-cradle startten nog steeds in het concept; vaak gaan deze bedrijven zelfs steeds een stapje verder in de richting van cradle-to-cradle. Een extra voordeel is dat de politiek en de consument vaak gunstig tegenover cradle-to-cradle staan.

Er zijn acht regels voor cradle to cradle:
- ontwerp producten zó dat alle materialen opnieuw gebruikt kunnen worden (volgens het principe van afval is voedsel, liever niet hergebruiken als daarmee de cirkel doorbroken wordt)
- neem de natuur als voorbeeld
- na gebruik moeten alle bestanddelen volledig gescheiden kunnen worden (de "ingrediënten" terugwinnen door redelijk eenvoudig scheiden van materialen, de-assembleren) 
- natuurlijke materialen moeten volledig afbreekbaar zijn (dienen als voedsel voor de biosfeer)
- niet-afbreekbare grondstoffen moeten volledig bruikbaar zijn voor (andere) nieuwe producten (dienen als "voedsel" in de technosfeer)
- bij het productieproces en het gebruik van het product mogen geen schadelijke stoffen vrijkomen
- gebruik duurzame energie in het productieproces (denk ook aan serverruimten, computers e.d.; zelf opwekken van duurzame energie)
- het productieproces of het gebruik van het product maakt het milieu schoner (dit verwezenlijken zal een aardige opgave worden).

Een mooie, bondige uitspraak is: "Met C2C gaat het erom dat je het gehele productieproces onder de loep neemt en het zó inricht dat er geen grondstoffen meer verloren gaan. Dat duurt vaak lang, maar elke stap is de juiste richting is een goede stap." (Mark Maas)

Een kritiekpunt mbt. C2C is dat het soms lijkt te verworden tot een geloof ipv. een doel, streven, middel, methode waardoor er teveel energie gaat zitten in minuscule verbeteringen: de uitingen zijn geen doordachte resultaten van het streven meer, maar onderdelen van hogere riten. Hou je verstand erbij. Anderzijds, elk beetje helpt toch.

De kleuren blauw en groen staan al vaak voor meer milieubewust zijn of produceren en komen terug in veel logo's van bedrijven waarmee aangegeven wordt dat het bedrijf  meer milieubewust wil zijn.

C2C-producten zijn te vinden op de site van MBDC. De producten worden beoordeeld op vijf gebieden:
- invloed op de mens en het milieu gedurende de gehele lifecycle van het product (LCA, zie bij duurzaam bouwen)
- herbruikbaarheid (mate waarin gerecycled kan worden) of composteerbaarheid
- duurzame energie ("hernieuwbaar")
- waterstewardship
- maatschappelijke verantwoordelijkheid.

De producten kunnen op vier niveaus C2C zijn (basic, silver, gold en platinum), afhankelijk van de score in de vijf bovenstaande categorieën.

dit wordt verminderd:

op de volgende manieren:

C2C in de bouw (klik voor de grotere pdf!):

Met dank aan o.m. Technisch Weekblad, MBDC, GreenBlue, Managementboek.

"EPEA werkt voor het toepassen van C2C-concept in producten, processen en diensten".

Zie ook het begrip duurzaamheid bij duurzaam bouwen.