Een
Ardant-spant is een spantconstructie
met een combinatie van een boog en een aantal vakwerken.
De boog is de onderrand van een aantal vakwerken die bijvoorbeeld het dak
dragen.
Voornaamste voordeel ten opzichte van bijvoorbeeld zijn broertje, het Polonceau-spant,
is dat de boog fraaier oogt. Vooral uit esthetische overwegingen ging men
over van het Polonceau-spant naar het Ardant-spant. Het Ardant-spant werd in
België veel toegepast bij scholen om een brede, overdekte binnenplaats
(Fr. préau; de binnenspeelplaats was vaak 9 tot 15 m breed), maar leende
zich uiteraard ook voor overdekte markten, warenhuizen en stations.
Het Ardant-spant is al in 1840 bedacht door de Franse militair ingenieur
Paul-Joseph Ardant. "Om de spantvorm stijver, minder vervormbaar te maken
en de spatkrachten te verminderen, adviseerde Ardant om een boog tangentieel te
laten raken aan en star te verbinden met de bovenspantbenen van een zadeldak."
(Het
Ardant-spant, Michael de Bouw, in Erfgoed Brussel).
Voordelen Ardant-spant:
- fraai spant (een decoratief, gebogen spant; het Polonceau wordt soms eenvoudig
en recht bevonden)
- spantconstructie kan in het zicht blijven! (net als het Polonceau-spant
overigens, veel andere (vakwerk)spanten werden verborgen achter een zogenoemd
"vals plafond"; helaas werd dat ook soms voor de muurdelen van een Ardant-spant
gedaan, met een wat knullig aanzicht)
- grote overspanning
- weinig materiaalgebruik (vroeger betekende dat goedkoper te bouwen).
Nadelen Ardant-spant:
- moeilijk om de juiste dimensies te berekenen (enigszins overdimensioneren
is dan gebruikelijk en extra stevigheid door ijzeren grotere ornamenten in de
vakwerken)
- spatkrachten op de muren (dus ter
plaatse de muur verstevigen of krachten naar een draagstenen
laten vloeien)
- stalen boog is moeilijker te maken dan rechte stukken.
In de loop der tijd werd het Ardant-spant wat strakker van vorm, mede door de
standaardisatie in ijzer en staalproducten vanaf rond 1900. Door de rechte
componenten kreeg het Ardant-spant toch weer een iets meer industrieel
uiterlijk.
plaats van maximale spanningen (rode aanduiding, aangegeven op het linkerdeel van elk spant) en
van knikfactoren (blauwe aanduiding op het rechterdeel van elk spant) van zes
ardant-spanttypes; klik voor groter(uit pdf
het ardant-spant, erfgoed
brussel):