wrijvingsweerstand

Algemeen: de wrijvingsweerstand is de weerstand die een voorwerp ondervindt door het materiaal waarover of waarlangs het voortbewogen worden. De wrijvingsweerstand is onder meer afhankelijk van:
- het gewicht, de vorm en de structuur van het voorwerp
- van de vorm en de structuur van de ondergrond
- de hoek die het vlak maakt met de aarde (de wrijving van een voorwerp op een hellingbaan is verschillend van die van een voorwerp op een horizontale ondergrond met een wat structuur betreft vergelijkbaar oppervlak).

Bij de voortbeweging van een gladde biljartbal over een strakgespannen biljartlaken is sprake van minder wrijvingsweerstand dan bij de beweging van een kinderknie over een trottoirtegel.

Bij sonderen is de wrijvingsweerstand de zijdelingse druk die de grond op de sondeerbuis uitoefent, d.w.z. de "kleefkracht" van de grond aan de sonderingbuis. Via de plaatselijke wrijvingsweerstand kan de positieve kleef bepaald worden. Bij elektrisch sonderen wordt vrijwel altijd gebruik gemaakt van een sonde met kleefmantel. Een kleefmantel stelt de constructeur in staat ook de wrijvingsweerstand te meten. Voorbeeld sonderen.

Verg. wrijvingsgetal.

Eng. frictional resistance