integraal ontwerpen

Integraal Ontwerpen van bijvoorbeeld gebouwen is voortgekomen uit onvrede om steeds opnieuw ontwerpen van het ene systeem in het andere in te voeren en om de daarmee samenhangende faalkosten te verlagen. 
Er zijn bij het ontwerpen en de realisatie van een gebouw zoveel partijen betrokken dat eigenlijk elke vorm van integraal ontwerpen aangegrepen zou moeten worden. Uiteindelijk zal de beste methode, of meestal de één na beste, het winnen. Integraal ontwerpen kan het MKB voordelen bieden omdat de onderlinge samenwerking verbetert: voor grotere projecten hoeven niet altijd de "grote jongens" worden gekozen omdat de structuur van zo'n samenwerkingsverband ook grotere projecten zal toelaten. 
Uiteindelijk zal de opdrachtgever er ook beter van worden: in een vroeg stadium weet deze wat er exact gebouwd gaat worden, wat de kans op wijzigingen in een later stadium alleen maar zal verkleinen en de totaalkosten kan verlagen.

Aanhaling van best wel reële maar wat gechargeerde beweringen in het boek Integraal Ontwerpen van Techniek Nederland:
- "Opdrachtgevers zijn ondeskundig en willen voor een dubbeltje op de eerste rij zitten. 
- Architecten ontwerpen mooie bouwwerken die technisch niet zijn te realiseren, ze zijn warrig en voelen zich verheven boven andere partijen.
- Aannemers zijn boeven die hun winstmarges halen uit meerwerk.
- Installateurs zitten altijd te klagen dat ze worden geknepen.
- Onderhoudsbedrijven zijn uitvoerders, geen adviseurs.
Op die manier is het niet vreemd als partijen elkaar passeren en er vervolgens gebouwen verrijzen die onpraktisch zijn, duur in het gebruik, lastig te onderhouden en snel aan veroudering onderhevig zijn."

Ook de exploitatiefase kan bij het Integraal Ontwerpen worden betrokken: een in aanvang wat duurdere oplossing kan, bijvoorbeeld door een langere levensduur of door een grotere flexibiliteit,  op de wat langere termijn voordeliger zijn. 

Een uitbreiding van Integraal Ontwerpen is ketensamenwerking of ketenintegratie in de bouw: een vorm van samenwerking van opdrachtgever, projectontwikkelaar, architect, constructeur, aannemer, installateur, leverancier/fabrikant en eindgebruiker. Juist als de focus meer op de eindgebruiker is gericht (bijvoorbeeld door de financiële crisis, de bouwstop van de overheid, de koopstop van klanten), is ketensamenwerking niet alleen gewenst maar ook noodzakelijk om de klant "over de streep" te trekken met een aantrekkelijk aanbod met minder faalkosten en meer inzicht voor de klant. Prefab bouwelementen kunnen hier een grote rol bij spelen (plug-in-bouwdelen).

Overigens, "ingenieurs willen alleen bouwen met bewezen techniek" zou om een andere reden ook in dat trieste plaatje van ontevredenen passen.
De bouwwereld wordt wel eens vergeleken met de automobielindustrie, waarbij aangehaald wordt: "In de woning- en utiliteitsbouw gaat het meestal om unieke producten. Dat betekent een vrij grote kans op wijzigingen vroeg of laat in het ontwerpproces en zelfs tijdens de realisatie. En dat geeft een grotere kans op fouten dan bij vervaardiging van een massaproduct." We kunnen nu al een gebouw soms zien als een integratie van massaproducten, waarom kan dat niet doorgezet worden in het ontwerp, dus "van de plank" leveren?

Documentatie
- Integraal ontwerpen, uitleg en accent op duurzaamheid (van Rijksdienst voor Ondernemend Nederland)

Afbeelding van Bureau Bos.

Met dank aan Cobouw en TNO magazine.

Zie ook BIM, faalkosten.