smakgrond

Smakgrond is de grond die door een grondwerker (graver, spitter, polderjongen) vanuit een ontgraving direct op de wal kan worden geworpen. Dit kwam bijvoorbeeld voor bij een ontgraving voor een sloot. 
Wanneer de hoogte waarover de grondmassa "gesmakt" moest worden meer dan 1,5 m was, dan werd een extra niveau aangelegd, een banket, waarop een volgende graver de smakgrond op de spade opving en verder smakte. Deze situatie werd "haken" genoemd.

smakgrond; klik voor groter (uit het boek waterbouwkunde van bolderman en dwars, 1968, uitgeverij l.j. veen; met dank aan rob van der hel):

Het woord smakken betekent o.m. smijten (het Middelnederlands kende smacken al als neergooien, smijten).