smeedijzer

Smeedijzer is de naam van het uit ijzererts verkregen ijzer waarmee gesmeed kon worden, een soort voorloper van "staal".
Wanneer een soort veldoven met houtskool een temperatuur van 1100-1200 graden Celsius heeft bereikt, wordt ijzererts (oer, ijzeroer) in de veldoven gebracht. Het ijzererts reageert met de gassen uit de gloeiende houtskool, waardoor een gesinterde ijzerkoek ontstaat. De gloeiende ijzerkoek wordt gesmeed om alle verontreinigingen zoals zand en het zogenoemde slak uit de koek te verdrijven en gelijktijdig om de gewenste vorm te verkrijgen. Smeden gebeurt door met een grote hamer op de ijzerkoek te slaan. De ijzerkoek bevindt zich vaak op een hard aambeeld. Het ijzer dat hierbij gevormd werd, werd smeedijzer genoemd.
Tijdens dit proces werd blijkbaar ook het koolstofgehalte van het ijzer verlaagd, waardoor het een voorloper van staal genoemd mag worden.

Met smeedijzer kon men gereedschappen en wapens maken. Later werd dit proces verbeterd door de hoogoven, waarmee door blaasbalgen extra zuurstof werd toegevoerd en een hogere temperatuur ontstond. Het gebruik van steenkool maakte de smid minder afhankelijk van de houtskoolproductie.

Zie verder bij staal.