De
vlijkar was een
interessant en handig hulpmiddel voor de stratenmaker bij het vlijen
van straatstenen: een karretje met een verstelbaar zadel waardoor de
knieën niet zwaar belast werden en de benen bij de knieholte niet
bekneld werden. Stratenmakers en hoveniers waren er blij
mee.
Voordelen waren:
- knieën en benen worden minder zwaar belast
- niet meer kruipen op de knieën maar rollen met de vlijkar (men trekt zich als het ware over het
straatwerk vooruit)
- het bestraten schijnt gemakkelijker en daarmee sneller yte gaan.
Voorwaarden
voor een goed gebruik waren:
- de ondergrond moet verhard zijn om gemakkelijk
te kunnen rijden
- geen grote naden tussen de klinkers
- het werk moet
vlak zijn (bij een helling in het wegdek is de kar niet goed te
gebruiken).
Door het mechanisch bestraten werd de handige vlijkar niet meer zo vaak
toegepast.
vlijkar, een stratenmakershulpmiddel dat helaas niet meer wordt
gefabriceerd:
de vlijkar zoals die in gebruik was:
De vlijkar was te koop bij J.G.
Beukers & Zns, Esweg 19, 9311 PR Nieuw Roden.
De term vlijen betekent zacht neerleggen en wordt ook wel voor het bestraten
gebruikt.