veilige werklast, WLL, working load limit

Ook: maximale last, bedrijfslast. De veilige werklast of WLL is bij hijswerk de maximale last waarmee een hijsmiddel mag worden belast. De veilige werklast (WLL) wordt door de fabrikant vastgesteld en is door de veiligheidsmarge aanzienlijk minder is dan het object eigenlijk aan zou kunnen. De aanduiding WLL op of bij een hijsmiddel geeft de massa aan die veilig kan worden gehesen of gedragen, dus zonder gevaar te lopen dat het hijsmiddel (hijsband, kraan o.d.) breekt. De aanduiding WLL wordt meestal in kg, ton (t) of kN uitgedrukt (in bijvoorbeeld USA met lbs).

Voor de fabrikant is de basis van de veilige werklast de minimale breuklast (MBL, Minimum Breaking Load) de door de fabrikant gewaarborgde sterkte. Uit de materiaaleigenschappen en via destructieve metingen wordt de minimale breuklast bepaald. Bij de metingen worden de lastwaarden genoteerd wanneer het hijsmiddel belast wordt tot het breekt.
De toepassing en de aard van het materiaal bepalen uiteindelijk de veiligheidsfactor (SF, Safety Factor) die toegepast wordt om de veilige werklast te bepalen. De eenvoudige formule is: 
veilige werklast = breuklast / veiligheidsfactor ofwel WLL = MBL / SF.

Vaak wordt een veiligheidsfactor 5 gebruikt, dus als de breuklast (MBL) 10000 kg is, dan is de veilige werklast (WLL) 2000 kg. Deze factor wordt gebruikt als er loodrecht wordt gehesen en er geen bijzondere omstandigheden zijn. Voor uitzonderlijke situaties zoals schuin hijsen of wanneer er een groot risico is dat iemand gewond raakt, kan een factor 7 tot 10 worden toegepast.

De term SWL (Safe Working Load) is hetzelfde als WLL, maar wordt om strikt juridische redenen niet meer gebruikt ("safe" is te definitief gesteld).

Documentatie
- Veilige werklasten hijsmiddelen (hijsbanden en kleurcodes; van Arbeidsveiligheid)

voorbeelden van veilige werklast met aanduiding wll (working load limit):

Met dank aan conStabiel.