fronton

"Een fronton is een driehoekige of segmentvormige bekroning van een gevel, venster of ingang, naar klassieke trant."
Het fronton vindt zijn oorsprong in de klassieke oudheid. Het verving in de Renaissance het frontaal (ook "wimberg" genoemd) uit de Gotiek. Frontons werden als bekroning van een gebouw zeer veel gebruikt tijdens het Classicisme, de Renaissance en de klassieke neo-stijlen. 

locatie van het fronton:

De tabel hieronder toont frontons uit onder meer de Renaissance, bron is het boek Bouwstijlen van de Wereld van Clemens Jöckle en Christopher Kerstjens: klik op de afbeelding voor groter

Tekst met dank aan Bouwkundige termen van Haslinghuis en Janse van Primavera Pers.

Eng. pediment (bij klassieke gebouwen), frontispiece (een wat kleiner fronton boven een deur of raam, in het Nederlands ook wel frontispice geheten, dus een iets andere schrijfwijze), fronton (ook een wat kleinere uitvoering bij een deur of raam o.d.)