"Een
fronton is een driehoekige of segmentvormige
bekroning van een gevel,
venster of ingang, naar klassieke trant."
Het fronton vindt zijn
oorsprong in de klassieke oudheid. Het verving in de Renaissance het
frontaal (ook "wimberg"
genoemd) uit de Gotiek. Frontons werden
als bekroning van een gebouw zeer veel gebruikt tijdens het Classicisme, de
Renaissance en de klassieke neo-stijlen.
locatie van het fronton:
De tabel hieronder toont frontons uit onder meer de Renaissance, bron
is het boek Bouwstijlen van de Wereld van Clemens Jöckle en
Christopher Kerstjens:
Tekst met dank aan Bouwkundige
termen van Haslinghuis en Janse van Primavera
Pers.
Eng. pediment (bij klassieke gebouwen), frontispiece (een wat
kleiner fronton boven een deur of raam), fronton (ook een wat kleinere
uitvoering bij een deur of raam o.d.)