oriëntatie

Met oriëntatie wordt in de bouwkunde meestal de hoofdrichting van een gebouw bedoeld.
Oorspronkelijk was het de richting van een gebouw (kerk) op het oosten (de oriënt): voor katholieken en wellicht ook joden naar Jeruzalem.
Later werd met de term oriëntatie simpelweg bedoeld het nagaan waar men zich bevindt. Meestal is er bij oriëntatie toch van een doel of juist van een uitgangspunt sprake ("zich oriënteren op iets").

Verg. westwerk.

Eng. orientation; facing (bv.) north, (bv.) north-facing; ruimtelijke oriëntatie is spatial orientation; tweezijdige oriëntatie op het plein is with two sides facing the square; zich oriënteren is familiarization, getting/obtaining information about, making enquiries about