Ook:
latticinio (It., latte is melk). Melkglas is een doorschijnendglas
dat door toevoeging van beenderas (beendermeel, calciumfosfaat, Ca3PO4), tinoxide
(SnO2) of calciumfluoride (vloeispaat, CaF2) ondoorzichtig is gemaakt. Melkglas
was in het oude Egypte al bekend en in de 16e eeuw in Venetië herontdekt en
verwerkt in het glazen filigraanwerk. Het
werd later ook wel toegepast als vervanger van porselein.
In
de bouw wordt melkglas niet zo vaak toegepast, alleen functioneel, bijvoorbeeld
bij deuren (badkamer), serres
en glazen luifels
(tegen felle zonneschijn).
Er is een systeem waarbij via een druk op een knop een vloeistof (een liquid
crysal gel) elektrisch veranderd wordt waardoor de op melkglas gelijkende ruit
transparant wordt: "Bij een wisselstroom van 100 V oriënteren de vloeibare
kristallen
zich in dezelfde richting; het laagje dat in eerste instantie slechts doorschijnend was,
wordt in een oogwenk transparant." (Brochure
Priva-lite, verkrijgbaar bij o.m. Glas
Solutions van Saint-Gobain)
Een ver vermoeden van melkglas, of beter "etsglas",
bijvoorbeeld voor een badkamerraam, wordt verkregen door
een op etsglas lijkende plastic folie op de binnenzijde van het vensterglas te bevestigen.