1.
Ook, soms: crypt, krocht; zeldzaam: onderkerk. Een crypte is een ondergrondse kapel, grafruimte of ruimte waar relikwieën van vereerde
personen worden bewaard. Vaak zijn in de crypte het graf of de relikwieën van
de stichter van de kerk te vinden. De crypte werd ook gebouwd ter nagedachtenis aan een heilige of
martelaar (synoniemen hiervoor zijn resp. memoria en martyrium).
In de loop der tijd is de crypte uitgebreid met een omgang, zodat de
pelgrims gemakkelijker in grote aantallen langs de kist van de overledene of de
relikwieën kunnen lopen. Grotere crypten hebben zuilen
die de ruimte erboven ondersteunen.
De crypte bevindt zich bij kerken meestal onder het koor
(de ruimte met het altaar); het koor is mede daardoor verhoogd ten opzichte van
de hoofdruimte en is vanuit die hoofdruimte (het schip,
de middenbeuk) toegankelijk via één of meer trappen.
crypte, grafkamer van st. servaas, maastricht (klik op de afbeelding voor
groter;
kerkgebouwen in limburg):
crypte, kathedraal van bayeux, frankrijk:
crypte voor de mummie van de farao, de muren beelden de reis uit naar het
dodenrijk, egypte:
De term crypte is via het Latijn afkomstig van het Grieksekrupte (verborgen plaats), afgeleid van het bijvoeglijk
naamwoord kruptos (geheim, verborgen; denk aan het woord cryptisch); bron Etymologiebank.