baldakijn

1. Ook: hemel, troonhemel; soms: gehemelte. Een baldakijn is een bescherm- of eredak als ornament boven een altaar, troon, beeld of bed (hemelbed).
Oorspronkelijk bestond de baldakijn uit kostbare textiel die op stangen werd gemonteerd.
Het baldakijn kan soms ook als klankbord fungeren, bijvoorbeeld boven een kansel.

baldakijn boven altaar (ciborium), o.l.v. ten hemelopnemning, helmond:

baldakijn boven zetel troonrede, ridderzaal, koningin juliana, 1951:

De term baldakijn is ontleend aan het Franse baldekin (soort stof), later baldaquin en baudequin, uit het Italiaanse baldacchino, een afleiding van Baldacco, de naam waaronder de Arabische stad Bagdad ("door God gegeven") in de Middeleeuwen in Europa bekendstond. Bron Etymologiebank.

Verg. ciborium.

Eng. baldachin, baldaquin

2. Een baldakijn is de benaming van kap tegen zon en vooral regen boven een ingang waardoor het gebouw meer belang moet uitstralen (zie ook zonwering).

Eng. canopy