viering, vieringtoren

De viering is bij een kruiskerk de meestal rechthoekige of vierkante ruimte op de kruising tussen het transept en het schip. De vieringtoren is de toren boven de viering.
Voordeel van de viering is dat deze, mits van voldoende vensters voorzien, veel licht kan brengen in het midden van de kerk, daar waar:
- het vrij donker kon zijn door de kruising van schip en zijbeuken (transept)
- de meeste aandacht van de bezoeker is (bij het altaar e.d.; vooral omdat steeds meer mesnen naar de kerk gingen).

De kerktoren symboliseert als verticale as de verbinding tussen hemel en aarde, tussen mens en God. De vieringtoren is vaak een kleinere, smalle toren (bijna altijd lager dan de toren van het westwerk) en bij voorkeur met een lantaarn om extra licht te geven.

Wanneer de vieringtoren de vorm van een koepel heeft, wordt deze ook wel vieringkoepel genoemd.
De viering wordt soms kruising genoemd en de vieringtoren kruistoren. 

westertoren (westwerk) en vieringtoren heilige pancratius, heerlen (kerkgebouwen in limburg):

de vieringtoren van de heilige pancratius vanuit de viering gezien; door deze vieringtoren komt veel extra licht de kerk in (kerkgebouwen in limburg):

vieringtoren, bury st.edmunds, suffolk (english church architecture):

meerhoekige vieringkoepel (schule):

een schaarboog, een speciaal typeboog, hier bij de viering om het gewicht van de vieringtoren te dragen (wells cathedral; plinia):

vieringtoren van de nieuwe kerk in amsterdam (foto elly kooiman):

Het woord viering is afgeleid van het Duitse Vierung (vierkant, vierhoek, kwadraat; in de bouwkunde: viering).

Zie ook kerk onderdelen, tamboer, koepel, gebonden stelsel, beuk.
Zie eventueel vele soorten vensters.

Eng. crossing; vieringtoren is crossing tower