sterkte

Sterkte is de mate bestandheid tegen krachten die op een object worden uitgeoefend. Op constructies of bouwelementen kunnen zowel druk- als trekkrachten worden uitgeoefend; resp. de druksterkte en de treksterkte geven de maximale sterkte aan van een bouwelement.

Bij veiligheid van zowel de gehele constructie als onderdelen van een constructie spelen o.m. deze drie aspecten een rol:
- de sterkte en stabiliteit van een constructie hebben betrekking op de weerstand tegen bezwijken (breuk of blijvende vervorming  van permanente belasting)
- de stijfheid van een constructie of constructie heeft betrekking op de weerstand tegen doorbuigen (elastische vervormingen, veranderlijke belastingen)
- de stabiliteit van een constructie heeft vooral betrekking op de weerstand tegen horizontale krachten waardoor constructie-onderdelen van elkaar los kunnen raken (denk aan verankeringen tussen fundering en gebouw, momentvaste knopen, schijven, windverbanden).

Zie ook aanvangssterkte, beton, breukrek, buigsterkte, draagkracht, elasticiteitsmodulus, elastische vervorming, gewapend beton, gewapend metselwerk, groene sterkte, (ultra)hogesterktebeton (u)hsb, kubusdruksterkte, rijpheid, sterkteklasse, toeslagstoffen, trekstaaf, vezelbeton, wapening, watercementfactor (wcf), waterbindmiddelfactor (wbf), zelfverdichtend beton.

Eng. strength