Een
stabiliteitswand is een wand die de benodigde stabiliteit (stijfheid)
van een constructie in bv. skeletbouw
waarborgt.
Stabiliteitswanden:
- zorgen ervoor dat de "doos" die een gebouw is, niet naar
één zijde neigt (wanden zijn in hun lengte- en hoogterichting
redelijk buigslap)
- zorgen ervoor dat bv. de vloeren door deze wand aan elkaar worden
verbonden om één geheel te vormen (schijfwerking:
de dragende dwarswand verbindt de verdiepingvloeren met elkaar en
leidt op deze manier de krachten af naar de onderliggende constructie
of de fundering).
Stabiliteitswanden hebben een vergelijkbare functie als de betonnen
kernen van hoge gebouwen (stijve kernen als liftenhuis, trappenhuis)
en windverbanden.
Ook bij uitkragende
verdiepingen kan een doorlopende dikke stabiliteitswand als decentrale
kern zorgen voor de noodzakelijke stijfheid om de krachten en momenten
van de uitkraging op te vangen.