Ook:
sjinto-tempel. Een shinto-tempel is een Japanse tempel van de
shinto-godsdienst. De manier waarop de tempels worden vormgegeven
wordt shinto-architectuur genoemd.
In de shinto-godsdienst zijn alle goden (kami's)
verpersoonlijkingen van allerlei natuurkrachten en andere praktische
goden. In Japan lijken het boeddhisme en shintoïsme op elkaar: beide
religies brengen, ieder op een eigen wijze, hetzelfde tot uitdrukking.
Een shinto-tempelcomplex bestaat o.m. uit:
- de poort (tori) met eventueel een waakhonden of leeuwen aan
weerszijden (koamino)
- de weg naar de tempel in een natuurlijke omgeving, vaak met fraaie
bomen
-
de plaats van reiniging (handen en mond wassen) voordat de tempel
betreden mag worden
- de grote zaal en offerruimte en eventueel een toneel voor bugato
dansen en no theater
- de ema met alle wensbriefjes
- de shimenawa, gevlochten strengen van rijsthalmen voor
rituelen die tot zuivering leiden
- de naiku (het
binnenaltaar)
- de geku (het
buitenaltaar).
Het is een traditie dat bijvoorbeeld de Ise tempels elke 20 jaar worden
herbouwd, de reden dat er naast shinto-tempels vaak open stukken land
zijn.